'Ik was verslaafd aan drugs'

"Ik was nog een kind toen ik drugs begon te gebruiken - 12 jaar - maar ik zag er al wel een stuk ouder uit. Ik deed alles wat niet mocht, een echte puber dus. Op een housefeestje namen we voor het eerst XTC. Ondanks onze leeftijd konden we gemakkelijk drugs scoren. Blijkbaar denken de dealers alleen aan geld en niet aan de consequenties voor kinderen. We begonnen met twee pilletjes en alleen op housefeestjes, maar het werd al snel meer. XTC viel goed, ik zag de gevaren niet en probeerde ook speed en coke. Coke heeft geen oppeppende werking, maar geeft je juist een heel relaxt gevoel. Dat snoof ik gewoon met vrienden. Uiteindelijk ging ik ook drugs gebruiken als ik alleen was. Ik voelde me dan stoer: het is spannend en verboden."
 
"Ik heb XTC, coke, MDMA, LSD en (voornamelijk) speed gebruikt, nooit heroïne want dat vond ik voor mensen die in de goot lagen. Gek genoeg vond ik dat ik daar naast stond: ik had een huis, werk, vrienden en geld. Bovendien was ik tevreden met de werking die speed bij me had en wilde ik niet verder zoeken. Nu begrijp ik dat het niets uit maakt hoe luxe je leven is, want alles kan in één klap weg zijn."

Ouders en vrienden
"Mijn ouders hadden in het begin niets door. Ze moeten het op een gegeven moment wel gemerkt hebben, want ik ging niet meer naar school en was dagen wakker. Dan zat ik op mijn kamer drugs te gebruiken. Thuis werd er nooit openlijk gepraat over gevoelens of moeilijke onderwerpen. Ze spraken mij er nooit op aan en ik heb nooit het gevoel gehad het ze te moeten vertellen. Door de drugs was ik bovendien snel boos en ik kon mezelf moeilijk onder controle houden. Ik heb mijn ouders, broer of zus echter nooit geslagen. Ik ging dan de deur uit en zocht het eerste de beste slachtoffer dat bijdehand tegen mij deed. Op de één of andere manier ging dan bij mij het licht uit en maakte het me niet uit of ik tegen één of tien man stond; ik moest mijn agressie kwijt. Bovendien is mijn moeder erg ziek en ik wilde ze nooit opzadelen met mijn problemen. Mijn zus wilde me op een gegeven moment niet meer zien, maar daar sta je dan gewoon niet bij stil. Ik heb me daar nooit rot om gevoeld, totdat ik ging stoppen."

"Mijn vrienden ging ik op een gegeven moment anders selecteren. Ik trok liever met mensen op die ook drugs gebruikten; anderen begrepen het niet. Als je drugs gebruikt zit je helemaal in je eigen wereld, niemand kan je iets maken en je denkt sterker te zijn dan die troep, niet zozeer geestelijk maar wel lichamelijk. Dat is natuurlijk onzin. De drang om te scoren registreerde ik niet bewust: het was voor mij hetzelfde als moeten drinken en eten om te overleven. Dat ik verslaafd was, heb ik nooit willen weten."

Stoppen
"Ik ben tussendoor drie jaar gestopt met drugs gebruiken, rond mijn twintigste. Ik heb dat toen helemaal uit mezelf gedaan - in de tijd dat ik drugs gebruikte woog ik 140 kilo. Ik was klaar met mijn gewicht en gewoontes en heb mijn leven toen 180 graden omgedraaid. Ik ben op dieet gegaan, heb veel getraind in de sportschool en dat gaf me genoeg boost om van die troep af te blijven. Ik viel erg veel af, werd steeds gespierder en kon mijn agressie kwijt."

"Natuurlijk is het moeilijk om te stoppen. Ik was in het begin erg moe, lusteloos en mijn handen trilden vaak. Bovendien sliep ik slecht door allerlei gevoelens die ineens boven kwamen. Als je drugs gebruikt, word je redelijk immuun voor emoties zoals verdriet en denk je onsterfelijk te zijn. Zonder drugs voel je je ineens alleen en merk je dat drugs een slechte invloed op je hebben. Je hebt dagen dat je denkt dat je niet levend de dag doorkomt, zo moe en depressief ben je. Het is dan erg verleidelijk om weer te gaan gebruiken. Zelfs na drie jaar had ik daar nog moeite mee en was ik vergeten wat voor zielig persoon ik toen was."

"Ik kreeg een blessure en kon minder trainen, de boost was weg en ik begon weer speed te snuiven. Ik dacht een gulden middenweg te kunnen vinden door alleen drugs te gebruiken in het weekend, maar dat lukt natuurlijk niet. Als snel snuif je dan weer een paar lijntjes per dag. Mijn lijf reageerde veel heftiger dan daarvoor. Mijn handen trilden, ik had vaker een bloedneus, de aders in mijn ogen sprongen en mijn voeten zwollen op en werden steeds zwarter. Uiteindelijk kon ik niet meer lopen en ben ik in het ziekenhuis beland. Het is vrij gemakkelijk om artsen voor de gek te houden. Het bleek een teveel aan vocht te zijn: ik moest rust houden en kreeg medicijnen - nog meer drugs. Daarna zag ik het nut er niet van in om nog een keer naar de huisarts te gaan: het was te gemakkelijk ze om de tuin te leiden. Je bent er helemaal niet mee bezig dat je ook jezelf voor de gek houdt."

"Het blijft een strijd om van de drugs af te blijven. Er zijn genoeg momenten dat de drang naar de drugs groot is en dat ik denk anders de dag niet door te kunnen komen. Dan vergeet je alle nadelen en denk je alleen maar aan dat blije gevoel dat het gaat geven. Ik romantiseer het ook: als ik drugs heb gebruikt ben ik ineens in staat mijn huis op te ruimen en schoon te maken, kan ik boodschappen doen en kom ik ook nog toe aan mijn administratie. Ik word Superman en blijf nachtenlang wakker, totdat mijn lichaam echt niet meer kan - na ongeveer zes dagen en nachten - en ik in slaap val. Dat gebeurt dan ook ineens en ik kan me het vaak slecht herinneren, ik word gewoon weer een keer wakker (een dag, hooguit anderhalve dag later) en kan weer door. Het is een wonder dat ik altijd weer wakker ben geworden."

Bewustwording
"Ik heb een keer een pilletje speed op een rauw stuk vlees gelegd en dan vreet de drugs het vlees letterlijk weg. Dat merk je vooral als je stopt. De drugs maakt alles in je lijf kapot, maar ook je manier van denken: de persoon die je was wordt letterlijk weggevreten en het enige wat overblijft is de drang om te scoren. Je bent alleen en vervreemd van de wereld en dat voor die paar uur high zijn..." 

Heb jij ook een heftige ervaring met drugs gehad (zelf of in je omgeving)?