ZeMama: Wat ik later worden wil

Ik zit achter de laptop om even snel mijn werkmail door te nemen terwijl mijn zoontje zich blijkbaar verveelt. Ondersteboven hangt hij op de bank.
"Jij mag de hele dag op de petjoeter spelen."
"Computer, bedoel je. Inderdaad, echt geweldig."
"En je mag altijd de lunch uitzoeken voor je baas."
"Klopt. Superleuk", zeg ik met weinig verhuld sarcasme. Het is maar goed dat een kind zoiets niet snapt. Voedertijd, noem ik het altijd.
"En jij hebt een papierspuugmonster en een stickermonster en een gaatjesmonster."
"Hmm-hmm", antwoord ik zonder mijn ogen van het beeldscherm te halen. De Xerox heeft altijd paperjams, die labelprinter is inderdaad wel handig en mijn perforator zorgt alleen maar voor troep. Gelukkig hoef ik die niet zelf op te ruimen.
"Lekker bellen de hele dag, met wie je wil", dagdroomt mijn zoontje verder.
"Nou, niet echt met wie ik wil hoor."
Hij besluit mijn antwoord te negeren.
"Laatst toen ik met papa bij jou op kantoor was deed je heel gek praten aan de telefoon."
"O ja?"
"Ja, zo deftig. En ook een keer in een andere taal. Was je baas op vakantie dan?"
"Nee, dat was mijn baas niet. Dat was iemand uit een ander land."
"En die belde jou helemaal op? Dat is toch leuk? Zie je wel, ik word later ook secretaresse. Superstoer!"
"Zo, genoeg gepraat. Mama wil even verder lezen. Ga jij maar weer spelen."
"Nou, ik ga niet de hele dag doen wat jij zegt hoor."
"Wen er maar alvast aan, als je secretaresse wil worden."
________________________________________________________________________________________

Iris is onze vaste ZeMama-columniste. Ze is getrouwd en heeft twee zoontjes van vijf en twee jaar. Voordat Iris kinderen had, snapte ze nooit waarom ouders niet ingrepen als kinderen alles bij elkaar krijsten in de supermarkt; waarom alles aan je kind énig is: zelfs poepluiers verschonen. En van overbezorgde ouders kreeg ze helemaal de kriebels. Totdat ze zelf moeder werd.

Iris is meer dan alleen moeder: secretaresse, wannabe schrijfster, 'francofille', chocoholic... En ook daarover schrijft ze, op Miss Moneypenny Blogs.