In dialoog met mezelf
Ik heb een liefdesrelatie met mezelf. Ik onderhoud mezelf, voorzie mezelf van veiligheid en geborgenheid en alles wat ik nodig heb, ik verzorg mezelf en ik houd van mezelf. Ik ben verantwoordelijk voor mijn geluk en voor het vergaren van alles wat ik nodig heb. Ik heb eerst een relatie met mezelf en daarna banden met anderen. Deze manier van van mezelf houden heb ik aangeleerd na een auto-ongeluk. Tijdens het revalidatieproces leerde ik dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen gezondheid, mijn eigen geluk en alles wat ik nodig heb om gezond, vrolijk en vol in het leven te staan.
In het vliegtuig staat op de flight safety card: 'Zet eerst zelf het zuurstofmasker op, alvorens u uw kind helpt'.
Naast dat ik veel liefde voor mezelf heb, heb ik meer dan genoeg ruimte om liefde met een ander te delen. Gevoelens van verbinding, saamhorigheid en betrokkenheid vind ik zalig! Vooral samen in het 'nu' zijn ervaar ik net zo relaxend als een heerlijke, lange vakantie. Wat ik absoluut niet wil is zeggenschap over mijn leven geven aan de ander. Dat zaken 'overlegd' moeten worden en dat mijn gedrag concequenties heeft voor de gelukservaring van de ander en visa versa. Wat ik wel wil is in vertrouwen samenzijn, vrij zijn en dat zijn mijn intenties. Elke keer weer kiezen uit vrijheid, dat is voor mij zo puur en zo belangrijk, maar zo nu en dan ook best pittig. Elke dag kies ik er bewust voor om mezelf uit te dagen en mooie dingen in mijn leven uit te nodigen. In een onbewaakt ogenblik kan er zo'n parasiet als sleur of gewenning in (de relatie) sluipen en springen bij mij de lichten op rood.
Van de week sprongen bij mij de lichten op rood, toen ik bij mezelf een spoor van inkakken ervaarde. Het was niet het soort inkakken wat je kunt hebben na een mooie strandwandeling, wanneer je uitgeput bij het haardvuur inkakt. Het was een manier van inkakken die niet zo lekker aanvoelde, het was het wegebben van de spontaniteit en energie. De speelsheid van de relatie, welke ik altijd in hoge mate ervoer, had plaats gemaakt voor een soort van ritme. Door geen ritme te hebben, moet ik opmerkzaam blijven en door de opmerkzaamheid ervaar ik de situatie veel intenser.
De manier waarop ik dit kenbaar maakte was nogal heftig en daarop zijn reactie ook. Even voelde ik dat de mogelijkheid van het eindigen van de band een grote impact op me zou hebben, de gedachten van wat als... namen me mee naar een donkere, kille plek. Wederom ging ik in dialoog met mijn gedachten, dit is vaste prik voor mij bij het bereiken van een dergelijke situatie. Eerst voerde ik een dialoog met Angst, deze vertelde mij dat het wel een heel fijne man is en dat het verliezen van de band mij eeuwig zou blijven tergen. 'Is dat zo?', vroeg ik. 'Is dat werkelijk waar?' Toen ging ik in gesprek met Falen, deze vertelde mij dat ik het echt helemaal niet goed had aangepakt en dat het mijn schuld was dat het verhaal een heel slecht einde zou hebben. Vervolgens stak Spijt de kop op en vroeg mij: 'Was dit nu nodig, Mendy?'
Gelukkig kwam ikzelf uiteindelijk aan de tafel en vroeg mezelf: hoe groot maak ik deze situatie nu? In omvang, is het groter of kleiner dan ikzelf? Dit was de perfecte vraag voor mij op dit moment; Ik ben altijd groter dan de situatie. Door deze realisatie hervond ik de kalmte om een fijn gesprek aan te gaan met mijn geschrokken partner.
Over en weer hebben wij onze wensen en bevindingen kunnen uitwisselen en staan wij weer in een nieuw domein. Een domein waarin alles lekker onduidelijk is, behalve dat wij ontzettend genieten van elkaar en de tijd samen.
Lees ook de vorige columns van Mendy!
________________________________________________________________________________________
Mendy schrijft over relaties, psyche en spiritualiteit. Ze woont in Amsterdam samen met haar honde-kind, Daisy Dallas. In haar eigen 'liefdessituatie' experimenteert ze naar hartenlust. Mendy schrijft iedere week een column over haar eigen ervaringen met betrekking tot haar methodiek.
Ze houdt zich voornamelijk bezig met bewustwording in/en de liefde en het filosoferen hierover. Zij geeft workshops, lezingen en schrijft een boek over haar eigen ontwikkelde methodiek.
Mendy's dag is gevuld met; filosoferen, schrijven, lezen, Daisy Dallas, reizen, ervaren, groeien en liefde... hierover kun je lezen, op o.a. SuperVrouwelijk.nl
