ZeMama: Iris zegt gedag!

Waarom dan wel? Omdat ik een droom ga najagen. Een droom die ik al langer heb en die zich de laatste jaren steeds dieper in mijn hoofd en hart heeft genesteld: ik wil een roman schrijven. Nu ik me al een aantal jaar intensief bezighoud met schrijven, ervaring heb opgedaan en mezelf steeds verder heb ontwikkeld, voel ik dat ik er klaar voor ben. Het schrijven van een boek is echter iets waar je tijd voor moet maken. Niet bepaald iets waar ik plenty van heb, met twee kleine kinderen en een kantoorbaan. Dus moest er tijd gecreëerd worden, waaronder helaas het stoppen bij Ze.nl.

Maar? ik kijk terug op een geweldige tijd! In een ontzettend leuke en professionele omgeving kreeg ik alle ruimte en support die een schrijver zich kan wensen. Het gezellige contact met collega's (dat altijd met veel humor gepaard ging) zal ik erg missen, net zoals de kick van het creëren van een nieuwe column, het ontvangen van jullie reacties en de contacten met vaste leZeressen. Ik kreeg regelmatig de vraag waar ik de inspiratie vandaan haalde. Dat was nooit moeilijk en daar wil ik bij deze dan ook graag mijn twee schatten van zoontjes voor bedanken.

Boek
De roman die ik ga schrijven wordt een chicklit. Het zal niet gaan over het moederschap of kinderen, hoewel de schrijfstijl wel vergelijkbaar is met die van mijn columns. De hoofdpersoon is Esmée, een twintiger die zich door een leugentje om bestwil nogal in de nesten heeft gewerkt, met veel idiote situaties als gevolg. Zoals het een goede chicklit betaamt, zit er uiteraard ook een Erg Leuke Man in. Mijn doel is om het manuscript rond de zomer van 2013 af te hebben en dan op zoek te gaan naar een geschikte uitgever. Mocht mijn droom uitkomen, dan zou ik het natuurlijk supergeweldig vinden als jullie mijn boek willen lezen!

Naast de eerder genoemde collega's en mijn zoontjes wil ik graag jullie - mijn lezeressen, bedanken. Het was elke keer weer een feestje om jullie lieve, grappige en soms kritische opmerkingen te lezen. Dat zal ik zeker missen. En last but not least bedank ik mijn vaste proeflezers Werner, Paul en mijn man Menno die nooit te beroerd waren om me genadeloos te wijzen op onbegrijpelijk gewauwel ('Hier snap ik geen f*ck van!'), om harteloos mijn slechte grappen eruit te gooien ('Dit kun je niet maken!') of me soms gewoon te vertellen wat ik wilde horen: 'Helemaal goed. Niets meer aan doen'.

Volgen?
Wil je me blijven volgen? Dat zou ik erg leuk vinden! Voeg me toe op Twitter (@IrisHoux) of abonneer je via Bloglovin' of e-mail op mijn website Miss Moneypenny Blogs. Daar zal ik nog af en toe een nieuwe column publiceren. En verder? ben ik natuurlijk een die hard Ze.nl fan, dus ook hier zul je me blijven aantreffen!

Liefs,
Iris

Lees hier Iris' vorige ZeMama-columns!

Iris is onze vaste ZeMama-columniste. Ze is getrouwd en heeft twee zoontjes van vijf en twee jaar. Voordat Iris kinderen had, snapte ze nooit waarom ouders niet ingrepen als kinderen alles bij elkaar krijsten in de supermarkt; waarom alles aan je kind énig is: zelfs poepluiers verschonen. En van overbezorgde ouders kreeg ze helemaal de kriebels. Totdat ze zelf moeder werd.

Iris is meer dan alleen moeder: secretaresse, wannabe schrijfster, 'francofille', chocoholic... En ook daarover schrijft ze, op Miss Moneypenny Blogs.