ZeMama: Vandaag houd ik hem thuis

Je haalt je baby op van een dagje opa en oma en hij heeft ineens een glimmend, gouden oorbelletje in. Of hij krijgt een lange vinger terwijl je dat absoluut niet wilt hebben. Wat doe je dan? Wie zorgt er eigenlijk het best voor jouw kind? 
 

?Leuk!? riep ik meteen terwijl kleine Tijl nog een garnaaltje in mijn buik was en opa voorstelde op de woensdagen te komen oppassen. ?Dan krijgt hij een bijzondere band met zijn opa!?

Ik zag ze samen al over het Brabantse platteland fietsen. Vogels kijken. Vissen voeren en de Tour de France kijken. Met een smoezelige romper aan bij opa op schoot broccoli eten. Met zijn handen natuurlijk. Omdat oma het ook zo leuk vond, werd de woensdag een opa- en oma dag. Onze Tijl bedolven onder aandacht en familieliefde. Daar kan geen kinderopvang tegenop. Ook geen ecologische die voldoet aan alle kwaliteitseisen. 
 

 

Hou op met dat gejengel! 

Het is heerlijk dat je kind gek is op opa en oma en andersom. Ik zie dat Tijl het naar zijn zin heeft. Ik weet dat hij alle aandacht krijgt. Op de kinderopvang is dat een stuk minder. Hij krijgt daar natuurlijk ook zijn flesje, speentje en slaapje. De mensen zijn er allemaal voor opgeleid en kunnen in principe met kinderen werken. De stagiaires zijn lief voor de kindjes en ze krijgen zelfs een knuffel. Maar de pedagogisch medewerker van het kinderdagverblijf houdt niet van mijn kind. Als hij een dag huilerig is, zal ze vast weleens denken: Rotkind. Hou eens op met dat gejengel! 

Opa en oma bedenken tenminste wat er met hem aan de hand kan zijn. Ze zijn voorzichtig met hem. Zij houden van Tijl. Voor de pedagogisch medewerker van de opvang is Tijl gewoon een kind. 

 

Lange vinger

Elke moeder denkt dat ze het best voor haar kind kan zorgen. Of het nu om het herkennen van een huiltje gaat of weten wat je kind op dat moment nodig heeft. Sommige moeders willen bijvoorbeeld niet dat hun kind aan de lopende band snoep eet. 

?Ik heb weleens gehad dat mijn kind een lange vinger kreeg terwijl ik dat absoluut niet wilde?, vertrouwde een collega me laatst toe. ?Er laaide echt van alles in me op. Woest was ik.? 

Als moeder ben je niet 24/7 bij je kind. Dat lukt niet als je ook nog gaat werken en je sociale dingen blijft doen. Ook in je eentje. 
 

 

?Vandaag houd ik hem thuis?

?Tijl moet vandaag maar thuisblijven?, vond ik vanochtend. ?Hij is nog hartstikke moe.? 

?Maar hij kraait?, zei mijn man slaperig. ?Hij is hartstikke vrolijk.? 

Onder de douche spoelde ik mijn tranen weg. Tegelijk met het idee om hem die dag maar thuis te houden en zelf vrij te nemen. 

Mocht je verwachten dat je na een maand of vijf wel gewend bent aan het wegbrengen van je kind, dan heb ik een verrassing voor je. 

Met tegenzin gaf ik mijn kraaiende kind mee aan zijn vader en fietste naar kantoor. 

Lees ook de vorige ZeMama-columns van Aefke!