Wat je niet tegen je zwangere vriendin moet zeggen
Stel: een vriendin staat op het punt om te ontploffen, maar jij zit er écht niet op te wachten om straks tot over je oren in de poepluiers te zitten als je een wijntje komt drinken. Toch kun je sommige dingen beter niet zeggen…
Waarom niet? Omdat je, allereerst, ook al een flinke heisa hebt geschopt toen ze ging samenwonen. Iets met de woorden 'burgerlijk' en 'uit elkaar groeien' ofzo. Ten tweede: het is gewoon nogal onaardig en een hoogzwangere vriendin met gierende hormonen kan waarschijnlijk wel wat stabiliteit én hulp gebruiken. Dus, wat je niet moet zeggen is bijvoorbeeld…
'Was het eigenlijk wel gepland?'
Als je vriendin over de gedachte heen is dat haar leven over negen maanden voorbij is, gaat ze natuurlijk als eerste naar jou om enthousiast te vertellen dat ze in verwachting is. Ze deelt duidelijk het nieuws omdat ze er blij mee is en vraagtekens zetten bij haar keuzes is dan niet bepaald lief natuurlijk. Wat je wel kunt zeggen? Nou, gewoon dat je reuzeblij voor haar bent en dat kinderen natuurlijk helemaal het einde zijn. Oja, en dat je écht dolgraag wilt oppassen. Mits de kiddo's na een halfuurtje naar bed moeten en jij haar hele huis kunt leegeten.
'Volgens mij ben je klaar om die baby eruit te knallen!'
Het laatste wat je vriendin wil horen, is hoe enorm haar toeter wel niet is. Überhaupt beginnen over hoe ze eruit ziet, is in principe geen aanrader. Zou jij aan je upcoming lichaam inclusief striae in zebraprint herinnerd willen worden? Precies. Aan het einde van haar Latijn is je vriendin waarschijnlijk helemaal klaar met haar zwangerschap en zou ze ook niets liever willen dan dat kind eruit te puffen. Wat je wel kunt doen? Vraag simpelweg hoe ze zich voelt, of ze al spanningen heeft... En bied aan dat je op haar huis kunt passen als ze ligt te bevallen (hoef je tenminste niet te kijken hoe zij kuchend en kreunend ligt te persen in het ziekenhuis, dan wil je al helemaal nooit meer kinderen).
'Ik was de volle 9 maanden dood- en doodziek...'
Mocht je je vriendin al voor zijn en had jij de pech dat je vooral erg ziek, zwak en misselijk was tijdens je zwangerschap, dan nog is het misschien geen goed idee om je horrorverhalen aan je zwangere vriendin te vertellen. Ook niet over die terugkerende kotspartijtjes elke ochtend of over het feit dat je bijna niet meer kon lopen op het eind. Misschien is het bij je vriendin wel allemaal rozengeur en maneschijn (de bitch). Vertel haar gewoon dat ze zich vast snel beter voelt en dat je altijd wilt komen om de pijn samen weg te drinken. Ehh, wel met appelsap natuurlijk.
'Hebben jullie nou al een naam gekozen?'
Vriendlief en je zwangere vriendin bekvechten al sinds ze een relatie kregen over de toekomstige naam van hun nakomelingen, en jij doet er nog eens 'n schepje bovenop door te verkondigen dat het kind écht niet naamloos geboren kan worden. Na een woeste blik van je vriendin besef je dat je deze vraag misschien níet al in de tweede week van haar zwangerschap had moeten stellen... Wat je misschien wel kunt vragen: 'Vinden jullie het leuk om samen een naam te kiezen?' Tegenover jou zal ze heus niet toegeven dat ze elke avond knallende ruzie heeft met haar vriend over die verdomde naam...
'Geniet nog maar even van je kinderloze leventje...'
Waarschijnlijk is je vriendin volop bewust van het feit dat haar leven straks drastisch gaat veranderen. En als ze dat nog niet is, dan komt dat besef wel na de geboorte... Ze wil daarom niet ook nog eens van jou horen dat ze straks in geen enkele broek meer past, nooit meer alleen zal zijn en nog geen twee uur achter elkaar kan slapen. Echt niet. Houd in plaats daarvan de schone schijn op en doe alsof haar leven straks nóg mooier wordt (maar dat is ook heus wel zo) en dat het leven nou eenmaal met ups en downs is...
Heb jij weleens (per ongeluk) een van deze dingen gezegd tegen een zwangere vriendin of andere vrouw?