Psychologische clichés die best wel kloppen

 
Ontzettend gedumpt op je eerste date, je cavia die ondersteboven aan de trap lag of de stagiaire die er met jouw promotie vandoor gaat: het leven zit vol tegenslagen. En dat is soms zwaar klote. Met de hoofdletter K. Bij vriendinnen huil je uit, van je moeder krijg je advies, maar waar je dus echt niks mee kan, is psychologisch geneuzel. Het zinnetje "hoe voel jij je daarbij?" alleen al. Of helpt het toch beter dan je denkt?

Ty-pisch. Maar eigenlijk ook heel therapeutisch. Niemand moet je die vraag in nuchtere toestand om elf uur 's ochtend stellen, maar in je hoofd mag je het jezelf best weleens afvragen. Een vriendin die je heeft laten zitten bijvoorbeeld. Je kan gelijk je schouders ophalen en het afwimpelen, maar als je het toch ergens voelt steken, stel jezelf dan maar de moeder van de psychologische clichés: "Hoe voel je je erbij?" Door je gevoel te benoemen, kun je het ook beter plaatsen. En als je dan tot de conclusie dat je eigenlijk best boos bent, dan kun je daar wat mee. Haar er bijvoorbeeld mee confronteren, in plaats van zitten sippen.
 
"Waarom ben je boos?"
Goed, even voortborduren op dat boos zijn. Graaf nog wat dieper en vraag jezelf af waardoor het komt dat je boos bent. Als we het vriendinnenvoorbeeld weer nemen, ben je misschien kwaad, omdat ze je dit geintje wel vaker flikt en je niet goed weet wat je nou aan haar hebt. Of komt het misschien door jezelf, omdat je het elke keer maar toelaat zonder er wat van te zeggen. De oorzaak van de emotie kun je gelijk bij de kraag vatten als je weet waar het vandaan komt. Als je het aan jezelf ligt, is het een goede realitycheck en kun je er wat aan doen. Komt het echt door iemand anders, dan weet je ook bij wie je moet zijn om je probleem aan te kaarten. 
 
"We zijn allemaal een klein beetje gek."
Dat is een waarheid als een koe en die ook nog eens op een tegeltje had kunnen staan. Je denkt vaak dat je de enige bent - nog zo'n cliché - als je weer je kussen naar de Filipijnen sloopt omdat je gefrustreerd bent. Je hoeft je niet gelijk aan te melden bij een lotgenotengroep op Facebook, maar door uit te spreken hoe je je voelt naar bijvoorbeeld een vriendin of huisgenoot, zul je zien dat ze het zullen herkennen. En samen een probleem hebben, voelt al een stuk minder erg dan je psychologische boontjes in je eentje te moeten doppen, toch?

Claimen dat je iets geen probleem vindt, terwijl je je er al weken op verheugt of zelfs hebt vrij genomen, is iets wat je zelf moet weten. Maar als je nou echt eerlijk bent, vind je het dan echt niet erg? Je kunt namelijk iemand iets niet kwalijk nemen als je niet eerlijk zegt wat je ervan vindt. Zeker als jou onterecht iets wordt aangedaan of als jij uiteindelijk er 's nachts wakker van ligt. Speak out your mind!
 
"Het is goed om te huilen."
Dat is het ook. Een flinke jankbui op z'n tijd lucht op en maakt je hoofd lekker leeg. Ook als je geen directe aanleiding hebt waarom je verdrietig bent, is het echt niet erg om leeg te lopen van verdriet. Je lichaam moet het kwijt en van opkroppen is niemand ooit beter geworden. Probeer juist niet te achterhalen waarom je verdrietig bent, maar laat het gewoon gaan. Heb even extra medelijden met jezelf door een jankfilm op te zetten - heb je tenminste een excuus - of lekker in je bed te kruipen met chocola en thee. Soms moet het. En dat is juist heel goed.

"Laten we dat even parkeren."

Oké, vet irritante uitspraak, maar het kan soms echt helpen om iets even naast je neer te leggen als je niet weet wat je er mee aan moet. Zeker bij de wat grotere issues waar nogal een gebruiksaanwijzing bij komt kijken. Vriend vreemdgegaan en je weet niet of je hem moet vergeven? Parkeer het even en beslis niet gelijk. Boos op je baas, omdat hij je een promotie heeft beloofd die er vervolgens niet komt? Laat het rusten en bedenk op een rustiger moment wat je eraan wilt doen en schrijf hem een mail. Geduld is zeker een schone zaak.
 
"Waar ben jij in dit verhaal?"
De clichés worden wel steeds erger naarmate we het einde van deze lijst naderen, maar het is een vrouwelijke (of gewoon menselijke) eigenschap dat we onszelf vaak vergeten om anderen een plezier te doen. Voor jezelf opkomen heet het verschijnsel waar we vaak moeite mee hebben. Maar het is o zo belangrijk als je in vrede wilt leven met jezelf. Je wilt toch niet elke avond naar bed gaan, de dag nog eens even langslopen en beseffen dat je helemaal niks hebt gedaan waar jijzelf baat bij hebt of wat je zelf nou echt had willen doen die dag? Precies. Een beetje egoïstisch zijn, mag best.
 

Soms heb je geen drol aan de adviezen die je vriendinnetjes bij een flinke slok wijn geven. En je zit er misschien ook echt niet altijd op te wachten. Lekker uithuilen en getroost worden voelt niet voor niks zo fijn. Want wat voor jou het beste is, weet alleen jijzelf. Moeilijke keuzes die je leven beïnvloeden, kan alleen jij maken. Of je wel of niet dat jurkje in de sale moet kopen, ja, daar kan je vriendin best mee helpen. Maar bij de grotere keuzes des levens mag je best even de boel parkeren - daar is 'ie weer - en alle tijd nemen om zelf te bepalen wat jij wilt. Ook al heeft niet iedereen daar baat bij, als de keuze maar van jou is.
 
"Laat het los."
Nog zo'n heerlijk cliché, maar je moet het soms wel dertig keer tegen je zeggen op een dag. Laat. Het. Los. Wat er ook speelt, waar het ook gebeurt en om wie het ook gaat. Je kunt niet alles onder controle hebben en dat is prima. Soms moet je de dingen loslaten om iets beter te kunnen zien. En dat gaat vaak alleen vanaf een afstandje. Maak je hoofd leeg door andere dingen te doen en er even niet aan te denken. Ja, ook al moet het je hoogste prioriteit hebben. Morgen denk je er anders over.

"Ben je gelukkig?"

Ben je het? Gelukkig? Of ga je elke dag tegen heug en meug naar je werk en kun je jouw lover niet alleen achter het behang plakken, maar wil je gewoon instant behangplaksel van hem maken? Natuurlijk, niet van alle dingen in het leven word je gelukkig. Sommige verschijnselen blijven moetjes. Maar die moetjes worden wel een stuk dragelijker als je een fijne relatie hebt waar je je goed in voelt en een baan waar je trots op bent. In de basis moet je gelukkig zijn. Dus, trek je terug en ga even back to basic. Wat zou je willen veranderen om een beetje geluk te bereiken?

Welk cliché vind jij verschrikkelijk, maar schuilt toch een kern van waarheid in?