ZeMama: Solliciteren met een bolle buik
Een vriendin kreeg een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek terwijl ze hoogzwanger aan het winkelen was. “Prima”, zei ze. “Donderdag kan. Tenzij ik net ben bevallen.”
Het bedrijf waar ik werk, gaat bezuinigen. En flink ook. Binnen een jaar houdt onze organisatie op te bestaan. Daar kunnen we van balen, we mogen ook best even klagen tegen collega’s en vriendinnen, maar dan houdt het ook op. Het is gewoon zo. We moeten aan de bak om een andere baan te vinden.
Een bolle buik
“Voor jou zit solliciteren er nu even niet in”, zei mijn voormalig leidinggevende terwijl hij naar mijn buik wees.
“Hoezo niet?”, zei ik feller dan ik wilde. “Ik vind het niet relevant. Als ik als beste uit de bus kom, kunnen we gewoon afspraken maken over mijn beschikbaarheid”, vond ik. Hij fronste. Ik mocht hem ouderwets noemen. Maar solliciteren met een bolle buik was volgens hem een absolute ‘no go’.
Thuisblijfmoeke
Op dit moment kan ik er niet meer onderuit. Het is geen nieuws meer dat ik zwanger ben; mijn buik liegt er niet om. De baby trappelt alsof hij of zij nooit anders gedaan heeft en intussen werk ik lekker door. Ik voer netwerkgesprekken, speur LinkedIn af op interessante contacten en kijk naar vacatures. Ik ben geen thuisblijfmoeke. Ik weet dat ik er de eerste twee maanden nadat Tijl was geboren van overtuigd was dat ik nooit meer wilde werken. Ik moest bij mijn kind blijven, want niemand wist zo goed wat hij nodig had als ik. Later kwam ik weer tot bedaren. Ik ben door het dolle met mijn kind en bolle buik, maar een leven als ambitieuze thuisblijfmoeder is voor mij niet weggelegd.
Zwanger het gesprek in
Mijn vriendin is inmiddels bevallen van een blakend gezonde dochter. Ze geniet met volle teugen van het kersverse moederschap en aan de andere kant vindt ze het een heerlijk gevoel dat ze na haar verlof fris en fruitig kan instromen bij een nieuwe organisatie. Het bedrijf waar zij gaat werken had geen enkel probleem met de zwangerschap. Zij was gewoon de beste kandidaat en daar wilden ze best op wachten tot na haar verlof.
Solliciteren met een bolle buik? Gewoon doen.
Lees ook de vorige ZeMama-columns van Aefke!
Aefke is onze ZeMama- columniste. Ze is getrouwd en sinds maart 2013 moeder van Tijl. Aefke hoopt een consequente moeder te worden, maar van haar hoeft Tijl later niet zijn bord leeg te eten. Ze hoopt wel dat Tijl later net zo dol is op ‘boekjes’ zoals ze dat zelf is.
Aefke is meer dan alleen moeder. Ze heeft in september 2012 een boek uitgebracht, de kantoorthriller 'Tijdens Kantooruren’. Verder is ze gek op Nieuw-Zeeland, sociale media, sushi, haar kat Casper en natuurlijk de vader van haar kind. Aefke schrijft op stoereschrijfster.nl.
