Hartverscheurend: transgendermeisje post afscheidsbrief op Tumblr na zelfmoord
Dik of dun, hetero of biseksueel. Iedereen moet zichzelf kunnen zijn ongeacht zijn of haar persoonlijkheid of uiterlijk. Helaas kreeg Leelah Alcorn nooit die kans. Tot haar dood zat ze namelijk gevangen in een jongenslichaam.
We moeten er niet aan denken dat we door het leven zouden moeten gaan als man terwijl we ons vrouw voelen. Voor Leelah Alcorn was dat helaas wel de bittere realiteit. Vanaf haar vierde had ze al het idee dat ze gevangen zat in een jongenslichaam terwijl ze een meisje was. Helaas leek niemand haar te begrijpen. Op dezelfde dag als haar dood, 28 december, plaatste ze een aangrijpende afscheidsbrief op Tumblr.
‘Wees niet verdrietig, het is beter zo’
De brief van het 16-jarige meisje is hartverscheurend. “Wees alsjeblieft niet verdrietig”, begint ze haar brief. “Het is beter zo. Het leven dat ik zou leiden, is het niet waard.” Leelah voelde zich niet gelukkig in haar jongenslichaam en op steun van haar ouders kon ze helaas niet rekenen. “Toen ik 14 was, kwam ik erachter wat transgender zijn betekende en ik moest huilen van blijdschap”, schreef ze op haar pagina. Na tien jaar van verwarring snapte ze eindelijk wat er aan de hand was. Alleen reageerde haar moeder erg negatief toen haar ‘zoon’ haar het nieuws vertelde, meldt Metro. “Ze zei dat het een fase was en dat ik nooit echt een meisje zou zijn. God maakt geen fouten. Ik had het fout.”
Leelah hoopte dat ze een geslachtsoperatie zou kunnen ondergaan op haar zestiende verjaardag, maar haar christelijke ouders zagen hier helemaal niets in. Ze begrepen het niet en weigerden haar de operatie. Het brak Leelahs hart en in haar afscheidsbrief vertelde ze ook wat deze afwijzing voor haar betekende: “Ik realiseerde me dat mijn ouders nooit bij zouden draaien en dat ik pas met mijn transitie kon beginnen zodra ik 18 was. Het brak mijn hart. Des te langer je wacht, des te moeilijker het zou gaan.” Ze voelde zich hopeloos bij het idee dat ze nog langer door het leven moest gaan in het lichaam van een man.
Leelah voelde zich geïsoleerd door haar familie. Ze bleven maar zeggen dat het een fase was waar ze doorheen ging en herhaalden telkens weer dat God geen fouten maakt. Volgens Leelah is dit het ergste wat je als ouders tegen je kind kunt zeggen die transgender is. Ze vraagt in haar brief dan ook aan alle ouders om dit nooit tegen je kind te zeggen. Ze zei dat ze zichzelf door de woorden van haar ouders ging haten.
Haar dood
Op haar Tumblr-pagina legt Leelah uit waarom ze geen andere uitweg zag. Ze vertelt dat ze nooit gelukkig zal kunnen zijn en dat ze besloten heeft dat ze er genoeg van heeft. Van het feit dat ze bijna geen vrienden heeft, van het feit dat ze elke week naar de kerk moet en van het feit dat iedereen daar tegen haar is. “Elke dag wordt steeds erger.”
In haar brief vertelt Leelah dat ze vindt dat haar dood moet worden opgeteld bij alle andere zelfmoorden onder transgenders van dit jaar. “Ik wil dat iemand naar dit aantal kijkt en zegt: ‘Dit is erg!’ en dat ze er wat aan gaan doen." Met de woorden: “Fix society, please”, sluit Leelah haar brief af.
Zoals velen weten heb je in je onzekere tienerjaren de steun van je ouders hard nodig, maar Leelah, die door haar ouders nog steeds Josh wordt genoemd, heeft die steun echter niet op die manier gekregen. Ook niet na haar tragische dood. Haar moeder lijkt de feiten nog steeds niet onder ogen te willen zien. Op Facebook liet ze weten dat ze erg aangegrepen was door 'de dood van haar zoon Josh'.