Ons Soort Loeders: Oh Oh, VMBO

Wat hebben die vrouwen toch altijd te lullen tegen die juf? Bijna iedere ochtend staat er een rij. Ik ben er maar eens bij gaan staan. Wie weet brengt het me het nog op ideeën.

Marcia, die hoog boven Ilse uittorent op haar nieuwe Louboutins, klaagt over het straf-corvee van Yoncé: “Ik weet wel dat ze een My Little Pony had zitten kammen tijdens de les, maar dat komt waarschijnlijk omdat ze zo weinig betekenisvolle stof krijgt aangeboden.”
“Oh” zegt Ilse terwijl ze vol betekenis naar de klok kijkt. “Ze zit inderdaad wel vaak te gapen. Ik dacht dat ze te laat naar bed ging.”
De volgende steekt alvast van wal: “Waarom laat je Floris niet meer compacten en verrijken?” (Wat zou dat nou weer zijn? Ik hoor hier iedere dag wel weer wat nieuws.)
En moeder nummer vier: “Je geeft altijd smurfjes van de Albert Heijn aan Shirley. Maar Melle spaart ze toevallig ook. Het lijkt me dat je hiermee een verkeerd signaal uitzendt”. Juf Ilse geeft die dingen natuurlijk bewust aan Shirley: zij is het enige kind op deze school dat nooit in de Albert Heijn komt. Haar moeder is alleen en zit in de bijstand.
Ilse heeft er inmiddels genoeg van. Ze flikkert alle ouders effectief de klas uit zodat ze de dag met de kinderen kan beginnen.

Klotejuf

Wij staan nog even op het schoolplein. De vader van Lucie blijft ook even hangen, maar daar heb ik geen bezwaar tegen. Hij is met zijn stukadoors-lichaam, afzakbroek en eeuwige Marlboro in zijn muil bepaald geen standaard Utrecht-Oost man.
Hij stelt voor een Whatsapp groep te beginnen met als onderwerp ‘Klotejuf’. Marcia grijpt al naar haar Iphone, maar dan zegt Lucie’s vader snel: “Dat was natuurlijk een grap”.
Mijn gegrinnik blijft ijl in de lucht hangen. Yolan oppert een enquête. “En dan?” vraagt vaderlief terwijl hij een verrotte appel uit de tas van zijn dochter vist en in een aan het schoolplein grenzende tuin smijt. “Het is toch geen democratie hier? Je kunt toch niet stemmen of iemand mag blijven?”

Olivia is voor open communicatie dus zij wil naar de schoolleider, voordat ‘de situatie verder uit de hand loopt.’ Dat is niet eenvoudig. Schoolleider Marian heeft namelijk een levensgroot stoplicht naast haar kamerdeur staan, dat meestal op rood staat, voor het geval er ouders in de buurt zijn.

“We lopen gewoon HUP naar binnen. Dit is een noodgeval” zegt Marcia pittig. Zij paraderen weg en ik blijf staan, bij de stoere vader.
“Ga jíj niet mee?” Ze draaien zich opeens alle drie tegelijk om. Waarom lukt het vrouwen toch altijd je het gevoel te geven dat je 'fout bent in de oorlog' als je gewoon even een andere mening hebt.
“Jij zou voorop moeten staan als het gaat om klachten over die Ilse, dunkt me” zegt Olivia uit de hoogte. Nou word ik nieuwsgierig. Paps ook, hij steekt zijn kin naar voren als een havik, om niets te hoeven missen.
“Alies, ik hoef je toch niet te herinneren aan jullie laatste gesprek?”
Huh? Ilse was heel positief over Jochem. “Ilse had het tegen Alies over gemiddeld niveau. Ze suggereert gewoon Vee Em Bee Ooh voor Jochem. Je stuurt die arme jongen toch niet naar het Vee Em Bee Ooh?”
Haar mond wordt een soort tuitje, telkens als ze het gewreekte woord uitspreekt.

Ik kijk haar lodderig aan. Dat ziet ze blijkbaar als aanmoediging: “Maar ach, ik snap het ook wel als je dit niet durft te bespreken met de schoolleider. Je bent natuurlijk bang dat Jochem dan niet meer van dat etiket afkomt. Dat je zo zijn ruiten omgooit.” “Ingooit” verbeter ik haar streng. Ik had na zes jaar afzien nog amper mijn Haa Voo, maar beheers de Nederlandse taal wel.

Lees ook de vorige verhalen van Alies!

Een helemaal niet zo roze wolk, oude vrienden die je niet meer ziet, keiharde concurrentie tussen moeders, opdringerige vaders, schoolpleinaffaires, etiket-plakkende professionals en tegen je zin de juf helpen: een greep uit de onderwerpen in de serie ‘Ons Soort Loeders’.

Hierin beschrijft Alies haar leven als moeder in het over het paard getilde Utrecht-Oost. Haar nieuwe vriendinnen, waaronder een jaloerse MILF en de Opper-Vagina van het schoolplein, lijken vooral bezig te zijn met de kinderen. Maar gaandeweg komen hun werkelijke behoeften aan het licht. Meer Alies? Kijk op Facebook.com/OnsSoortLoeders. Alies is gecreëerd door Anne-Marie de Ruiter.