Ons Soort Loeders: Verjaardag

“Ze staat niet eens zelf op haar profielfoto!” roept Tep verbijsterd. Op Facebook heeft Olivia het gezicht van een lelijke, kale baby. “Dat is toch ziek! Of is ze na de bevallingen zo uitgelubberd dat ze niet meer op de foto durft?”

 

Tep bereidt zich grondig voor op een feestje met mijn nieuwe vrienden. Ik laat Marcia zien. “Zo, dat is een lekker wijf voor een moeder”, zegt ze vol bewondering. Ze scrolt verder, maar op haar tijdlijn staan alleen optredens van haar kinderen. We vinden zelfs een oud fragment van Nederlands meest bekende soap waarin Yoncé als baby even haar opwachting maakte, wie weet heimelijk in haar broek schijtend. Dit wapenfeit heeft Yoncé haar positie in de klas zeker geen slecht gedaan. 

 

 

Garnalen-flensjes

“Kijk”, leg ik Tep uit als we iedereen hebben doorgenomen, “Hier ben je een Trut, een Pluis of een Munttheemoeder.” “Vergeet niet de sloeries, zoals die Marcia”, zegt Tep. 

“Maar waar hoor ik dan eigenlijk bij?” vraag ik me hardop af. Tep bestudeert me even met dichtgeknepen ogen. 

“Jij hoort bij de groep die iedereen altijd vergeet, de grijze muizen”, zegt ze dan resoluut, en slaat de laptop dicht. Ik smijt een versleten bankkussen tegen haar hoofd. “Ik ben voor Teppie” roept Jochem-de-verrader enthousiast en hij stort zich in ons gevecht. Tessel staat te trappelen van de lol op haar dikke pootjes. Van mij mag de rest nu eigenlijk wel wegblijven. 

Maar ze komen. Mijn ouders en dan mijn broers met hun ‘vrouwtjes’. Zij belanden in de woonkeuken, bij het bier, de cola, de worstjes en de chips. Yolan, Olivia, Marcia en hun mannen verschansen zich in de woonkamer, bij de Chardonnay, de rauwkost met humus-dip, het vloerbrood met alioli en garnalenflensjes van de Dado-catering. Een kaasplankje durfde ik niet aan, dat luistert nauw. Schijnt.

 

Benny de bokser

Naarmate de avond vordert, wordt de stemming losser. De nieuwe nazaat van Olivia tijgert naar de keuken (die durft!) en dan moet mams ook de grote oversteek wagen. Spannend! Maar het moet gezegd: dan doet ze ook haar best. Na één schaap volgen er meer en nadat ik de champagne koud heb gezet zie ik dat mijn twee werelden zich zijn gaan mengen. 

Ik ga rond met hapjes. Ik hoor mijn vader wat over Feyenoord roepen tegen Rommert. Hulde pap, mij is het nog nooit gelukt om aan het woord te komen bij die man. 

Olivia vertelt iets aan Benny over de dissertatie van haar man. Hij vraagt: “Is dat een sollicitatie waarbij je gedist wordt? Hahahaha.” De anders zo stijve Olivia lacht gezellig mee. Mijn broer Ben heeft het lichaam van een bokser en daar wordt ze denk ik ietsjes makkelijker van. 

 

Ongebruikte baarmoeder

“Maar moet jij je eicellen dan niet invriezen?” hoor ik Marcia aan Tep vragen. 

“Had jij je tieten dan niet moeten invriezen voor je aan die borstvoeding begon?” retourneert Tep vlotjes. Marcia kijkt verschikt. “Geintje hoor, zo op het eerste gezicht staan ze er nog goed bij. Maar die opmerking van jou is wel suf.” 

“Hoezo, dan kun je, als je de ware tegen komt, tenminste nog kinderen krijgen.” 

“Kijk eens om je heen schat, waarom zou ik kinderen willen?” vraagt Tep.

“Neeeee, dit meen je toch niet! Ik kan me niets voorstellen bij een leven zonder kinderen. Ondenkbaar.”

“Had jij dan zo’n kutleven voordat je ging baren?”

Dit gaat niet lekker. Marcia is niet de eerste die Tep aanvalt op haar ‘ongebruikte baarmoeder’ en daar is ze natuurlijk he-le-maal klaar mee. Intussen hoor ik ook dat Rommert en mijn vader op boze toon tegen elkaar oreren. 

 

Ik moet ingrijpen en begin dom te tellen: DERTIG, NEGENENTWINTIG... Ze haken braaf in. Achtentwintig seconden later knallen de kurken en juichen we onszelf gebroederlijk mijn nieuwe jaar in. Rotterdam en Utrecht united. Om 10 over 11.

Lees ook de vorige verhalen van Alies!



Een helemaal niet zo roze wolk, oude vrienden die je niet meer ziet, keiharde concurrentie tussen moeders, opdringerige vaders, schoolpleinaffaires, etiket-plakkende professionals en tegen je zin de juf helpen: een greep uit de onderwerpen in de serie ‘Ons Soort Loeders’.

Hierin beschrijft Alies haar leven als moeder in het over het paard getilde Utrecht-Oost. Haar nieuwe vriendinnen, waaronder een jaloerse MILF en de Opper-Vagina van het schoolplein, lijken vooral bezig te zijn met de kinderen. Maar gaandeweg komen hun werkelijke behoeften aan het licht. Meer Alies? Kijk op Facebook.com/OnsSoortLoeders. Alies is gecreëerd door Anne-Marie de Ruiter.