Momenten waarop je moeder je altijd de ?Ik zei het toch?-speech gaf

 
Wanneer jij een ruzie hebt met wie dan ook, weet jij het altijd beter. Jij bent altijd degene die gelijk heeft. Behalve als je in discussie bent belandt met je moeder. Mama’s hebben namelijk altijd gelijk. En vaak schromen ze ook niet om je dat te vertellen. Vooral toen je nog een kleine meid was, gaf je moeder je regelmatig de ‘ik zei het toch’-speech.

 
… zonder jas naar school gaan geen goed idee was
De allereerste zonnestraaltjes van het jaar braken door en tijdens de ochtendpauze liepen de eerste durfals al zonder jas rond. Tussen de middag ging jij braaf met je jasje aan naar huis om samen met mama aan de keukentafel bammetjes te smeren, maar zodra je ’s middags weer terugging naar school, wilde jij ook je jas thuislaten. Van mams mocht het niet, maar jij dramde door… De volgende dag lag jij met een snotneus op bed.
 
… per se op de fiets willen niet verstandig was
Je zat op de middelbare school en het was dus echt niet hip om door je moeder gebracht te worden. Jij wilde zoals elke zelfstandige vrouw gewoon zelf naar school fietsen in je regenbroek (die je snel uittrok vlak voordat je bij de school was). Door je moeder met de auto gebracht te worden op haar vrije dag wilde je in ieder geval echt niet. Je kwam als een verzopen regenkat aan op school en was tot op je onderbroek verwelkt.

… je die ene outfit beter niet aan kon doen

Je vetrollen sijpelden boven je heupbroek uit en je moeder suggereerde dat je misschien beter een maatje groter kon nemen, maar je moest en zou je wurmen in de maat 36. Wanneer je naar school ging, vond je het supertof dat je én een heupbroek droeg én dat het maatje 36 was. Alleen aan het eind van de dag deden je heupen ontiegelijk pijn en zagen je lovehandles er niet uit in dat ook nog veel te strakke shirt. Je had het toch beter niet kunnen doen.

Toen je een jaartje of 15 was, zat je in de rebelse fase. Je was verliefd op Jared Leto en wilde net zo stoer zijn als hij. Een piercing was volgens jou dé manier om de wereld te laten zien dat er niet met jouw te sollen viel. Je zeurde en zeurde bij je moeder tot je eindelijk toestemming kreeg om die neus-/lip-/tongpiercing te zetten al vertelde ze je dat hij ongetwijfeld ging ontsteken. En ja hoor, je kwam nog niet bij de piercing vandaan of het pus spoort er alle kanten uit.
 
… die jongen niet goed voor je was
Je moeder liep al met haar wijsvingertje te zwaaien toen je haar wilde voorstellen aan je allereerste vlam. Je wist zelf ook wel dat hij niet helemaal goed nieuws was, maar daar wilde je niets van weten. Je was verliefd en je wilde hem gewoon. Dat hij een kettingroker was en van het ene naar het andere vriendinnetje hopte, maakte jou niet uit. Maar je moeder waarschuwde je ervoor. Toen hij je hart brak, was ze er eerst wel om de scherven op te rapen, maar daarna moest ze je toch wel vertellen dat ze wist dat die jongen dit zou flikken.

Maar mam, we zijn nu volwassen. We snappen dat we naar je moeten luisteren.

Waar had jouw moeder altijd gelijk over?