Leugens die je je ouders vertelt als je het ouderlijk huis verlaat

"Ja hoor, mam. Ik bel je écht elke dag eventjes op." Leugens! Sta je op het punt om het huis uit te gaan, dan begin je spontaan onzin te verkondigen tegen je ouders. En zij slikken het als zoete koek. Deze leugens vertel je!

 

Jippie, dit is het! Dit is het moment dat je eindelijk het ouderlijk huis gaat verlaten. Je vader geeft je een stevige knuffel als je je koffertje in de achterbak van de auto hebt geladen en je moeder heeft niet genoeg zakdoeken om haar ogen te drogen. Omdat je niet wilt dat ze zich 24/7 zorgen maken om je (wat ze toch wel gaan doen), lieg je en beloof je dat je...

... Echt twee keer per week de was zal doen, zodat je nooit in vieze kleding ergens verschijnt. De werkelijkheid is dat je de wasmachine na een maand nog niet eens hebt gevonden en dat je je shirtjes gewoon even buiten laat luchten. En je slaat enorme voorraden deodorant in, want dan ruikt het allemaal nog een beetje oké.

 

... Niet te lang in bed blijft liggen zodat je ook nog wat aan je dag hebt. Je ouders vinden het zonde dat je hele dagen in bed doorbrengt en het is dat je vader haar tegenhoudt, maar anders hangt ma elke ochtend om negen uur aan de telefoon om je van een afstandje het bed uit te bonjouren. Bedankt mam, maar jij ligt liever tot elf uur te snurken. Hé, op jezelf wonen is vermoeiend!

 

... Nooit met vreemde mannen naar huis zal gaan. Erewoord, pap! Dat jij om de zoveel tijd het bed induikt met een gozer van wie je de naam niet eens weet, laat je maar even achterwegen. Die informatie hoeven je ouders niet te hebben.

 

... Heel verantwoordelijk zal omgaan met je geld. Je zult alles netjes bijhouden in een apart bestand op je laptop en elke maand een vast bedrag opzij zetten voor de toekomst. De werkelijkheid? Je hebt nauwelijks genoeg geld om één keer in de week boodschappen te doen, maar vindt toch manieren om nieuwe kleding en schoenen te kopen. Jij weet ook niet hoe dat kan, hoor.

... Alle spullen die in dozen in de kelder van het ouderlijk huis staan écht nog een keer komt ophalen. Maar de waarheid is dat je daar helemaal geen ruimte voor hebt en dat 99 procent van de spullen in die dozen troep is. Je hebt alleen echt geen zin om er doorheen te gaan om alles weg te gooien, dus je wacht net zolang totdat je moeder het haar taak maakt en jou belt met de mededeling dat ze je rotzooi heeft opgeruimd. Net als vroeger.

 

... Elke avond netjes groenten zal eten. Telt het als het op een pizza zit?

 

... Niet in je eentje door het donker naar huis zal fietsen. Dat jij elke zaterdagavond (of is het zondagochtend?) om zes uur alleen uit de stad naar huis fietst, noem je maar niet als je op visite gaat bij papa en mama. Ze hoeven zich tenslotte niet onnodig zorgen te maken om jou.

 

... Je hebt ingeschreven bij de dokter om de hoek. Je moeder vraagt bij elk kuchje dat jij maakt over de telefoon meteen of je nou al bij de dokter bent geweest. Jahaaa, mam. Natuurlijk ben jij al geweest. Maar in werkelijkheid is het neeheeee en je zal ook nooit gaan. Dat kuchje gaat vast vanzelf wel over.

... Je kamer en de rest van het huis netjes schoon zal houden. Elke week twee keer stofzuigen en een lapje door de wc halen is geen moeilijke taak, toch? Voor jou blijkbaar wel, want pas na zes weken herinner je je dat de term 'schoonmaakspullen' niet voor niets op je boodschappenlijstje stond. Oh ja, dat was het dus...

 

Welke leugens vertel jij je ouders nog meer?