Ze Biecht Op: ?Ik stal kleding uit de winkel waar ik werkte?
Wanneer je een opleiding volgt, is stagelopen bijna onvermijdelijk. Velen van ons kijken ernaar uit om wat in de praktijk te kunnen opsteken. Ook voor Birgit brak de stageperiode aan, alleen had ze het er niet helemaal naar haar zin.
Birgit (20) begon vol goede moed aan haar stage. “Ik zou gaan meewerken in een kledingwinkel. Ik had ontzettend veel zin in mijn stage, want ik verwachtte hier echt op mijn plekje te zijn.” Helaas bleek Birgits blijdschap van korte duur. Haar baas en stagebegeleider bleek een erg gezellig persoon te zijn. Sterker nog, ze vond hem een tiran.
Gemene baas
“Mijn baas bleek echt een verschrikkelijke man te zijn. Hij doet vreselijk gemeen tegen me en maakt me het leven zuur. Ondanks dat ik iemand ben die keihard werkt, enthousiast is en gemotiveerd ben om te leren en te werken, geeft hij me de ergste rotklusjes. Hij laat me dingen doen die helemaal niets te maken heeft met mijn stage. Hij ziet me volgens mij alleen maar als een goedkope kracht die dingen wel kan doen waar hij zelf geen zin in heeft. Ik krijg niet eens betaald voor een jaar fulltime stage. Toch geeft hij me de ergste rotklusjes.”
Niet alleen wordt Birgit opgezadeld met klusjes die niemand wil doen, haar baas liet haar ook zonder blikken of blozen langer werken. “Hij laat me elke dag een half uur overwerken terwijl iedereen al naar huis mag. Ook heeft hij me al meerdere keren apart genomen om het te hebben over mijn gedrag. In zo’n gesprek vertelt hij me dat hij zich ergert aan hoe dom ik overkom. Hij vindt ook dat mijn haar er niet uitziet en hij wilt dat ik make-up ga dragen omdat hij vindt dat mijn gezicht ontoonbaar is in de winkel.”
Wraak
Birgit was helemaal klaar met haar gemene baas. Maar wat kon ze nu als stagiaire beginnen tegenover haar baas? Ze kon haar stage opzeggen, maar een studievertraging oplopen is ook niet zo aantrekkelijk. Birgit besloot het hef in eigen handen te nemen. “Ik wilde hem terugpakken. Hij was zo gemeen voor me dus ik besloot uit wraak elke dag twee kledingstukken mee naar huis te nemen zonder te betalen.”
Wel wilde Birgit niet zomaar de kleren mee naar huis nemen. “Ik knip alle kaartjes van de kledingstukken af en als ik naar huis fiets, gooi ik ze meteen in de kledingbakken voor de arme mensen. Vaak staan er bij die bakken nu ook vluchtelingen die de kleding graag van me willen overnemen. Mijn baas houdt nu elke week een preek over dat er veel gestolen wordt en dat we beter op de klanten moeten letten. Ik voel nul schuld. Ik voel me er zelfs geweldig over. Bij elkaar heb ik nu al meer dan honderd kledingstukken gestolen en de teller loopt nog steeds…”
Wat vind jij van Birgits actie?