Serie-tip: hoe Dear White People nét iets anders ingaat op racistische kwesties

Een vermakelijke serie met een goede portie satire die ingaat op racisme, privilege en individualiteit. Dat klinkt als een goede combi, toch? In Dear White People wordt het allemaal aangekaart. De serie gaat over gekleurde jongvolwassenen die studeren aan de Ivy League school Winchester University, waar het overgrote deel van de studenten wit is.

Lees ook: Netflix-tip: de schattige serie Sweet Tooth met een duister randje

Dear White People

Soms kom je zo’n serie tegen die veel losmaakt. Dear White People is er daar eentje van als je het ons vraagt. De show lijkt geen blad voor de mond te nemen en kaart meerdere problemen rondom racisme aan. “Maar racisme is al lang geen probleem meer!” wordt vaak geroepen, vooral in Amerika, en dat komt ook in de serie naar voren. Niet zo gek ook dat de show veel teweegbracht toen de trailer voor het eerst naar buiten kwam. Volgens veel Amerikanen was het omgekeerd racisme. Wie iets verder kijkt, ziet echter al gauw dat de serie juist meerdere punten aanpakt en aan het licht brengt.

Radioshow

In de serie volgen we een groepje ambitieuze studenten dat dagelijks te maken krijgt met racisme. Ze proberen hun weg en hun plekje te vinden in de witte maatschappij. Ze maken het racisme bespreekbaar en kaarten het aan met een radioshow op school, genaamd ‘Dear White People’. Zo zou je denken dat racisme een minder grote rol zou spelen op de universiteit, aangezien ze een zwarte decaan hebben. Niets is minder waar, want de decaan noemt de radioshow zelfs zélf racistisch, met de nodige backlash als gevolg.

Scherpe voorbeelden en black face party

In de radioshow gebruiken de studenten scherpe voorbeelden om het onderliggende racisme binnen de universiteit als het ware te exposen. Veel (voornamelijk witte) mensen denken namelijk dat het wel meevalt, maar dat blijkt allesbehalve waar te zijn. Met uitspraken als “Dear white people, please stop touching my hair. Does this look like a petting zoo to you?” en “This just in: dating a black person to piss off your parents is a form of racism.” proberen ze mensen bewust te maken van de situatie. Helaas staat niet iedereen hiervoor open. Sommige studenten vinden de show bijvoorbeeld racistisch en reageren erop met een black face party. Demonstraties, ruzies en vechtpartijen volgen al gauw. De show kaart op een eigen manier racisme op meerdere manieren aan. Vooral onderliggend racisme wordt aan het licht gebracht. Dingen die veel mensen zeggen of vragen en die absoluut niet oké zijn, zoals een person of colour vragen 'wat diegene nou eigenlijk is'. Gewoon niet doen, zou je denken, maar helaas gebeurt het nog al te vaak.

Ander perspectief

Zou ik Dear White People aanraden? Dat zeker. Daarbij wil ik echter wel zeggen dat ik, als wit persoon, niet kan zeggen of de serie alle dagelijkse problemen rondom racisme aankaart of dat het een accurate representatie is van de ernst van de problemen. Dat is niet mijn plaats, want ik heb het privilege dat ik dit soort dingen niet meemaak en dus niets daarover kan zeggen. De dingen die we in shows zien, komen (lijkt mij) bij lange na niet in de buurt van de haat, judgement en racistische opmerkingen die mensen van kleur iedere dag weer te verduren krijgen. Daarom vind ik het juist zo goed dat dit soort series worden gemaakt. Het is een stap in de richting van meer awareness. Het biedt een goede, extra kijk vanuit een perspectief dat te weinig wordt getoond in shows. Nu nog hopen dat mensen er ook werkelijk iets uithalen… Dan wordt de wereld, beetje bij beetje, misschien tóch iets beter.

Beeld: Netflix Mediacenter

Lees ook: Black Lives Matter: wat jij kunt doen om verschil te maken