Ongewenst zwanger... en dan?

Waarom ongewenst zwanger

Een kinderwens is heel persoonlijk, ook als je er juist geen hebt. Er kunnen wel honderd redenen zijn waarom je wel of geen moeder worden wil. Of misschien wil je wel een gezin stichten, maar op dit moment nog niet. Het kan ook voorkomen dat je gezin al compleet is en je onbedoeld nogmaals zwanger raakte. We sommen hier enkele redenen op die voor jou kan of kunnen gelden.

• Te jong of te oud
• Geen of te weinig financiële middelen
• Nog niet/niet alweer toe zijn aan (nog) een kind 
• Ziekte/aandoening niet willen doorgeven aan baby
• 'Gewoon' geen moeder willen worden
• Zorgen om overbevolking van de aarde
• Zwanger na seksueel misbruik
• Religieuze overwegingen
• Et cetera...

Je bent ongewenst zwanger, en nu?

Hoe eerder je weet dat je zwanger bent, hoe beter. Lees je dit artikel terwijl je vermoedens hebt dat je in verwachting bent, bijvoorbeeld omdat het condoom is gescheurd, je de anticonceptiepil bent vergeten en/of omdat je overtijd bent? Doe zo snel mogelijk een zwangerschapstest - dat kan al de dag nadat je onveilige seks hebt gehad. Hoe eerder je erbij bent, hoe meer opties je hebt om de zwangerschap te stoppen - als je dat wilt, natuurlijk. Geeft de zwangerschaptest twee streepjes aan en ben je daar niet blij mee? Dan moet je eerst de volgende stappen ondernemen.

1. Praat erover

Wanneer je ongewenst zwanger bent, kun je het beste iemand in vertrouwen nemen om je twijfels mee te delen. Bijvoorbeeld de vader van het kind en/of een goede vriendin of misschien wel iemand uit je familie. Waarschijnlijk gaat er van alles door je heen. Verdriet, woede of wanhoop. Erover praten kan je helpen om te luchten. Bovendien kan iemand met je meedenken. 

2. Neem contact op met de huisarts

Of je nu zeker weet dat je voor zwangerschapsafbreking kiest of nog twijfelt, neem meteen contact op met je huisarts bij een positieve zwangerschapstest. Geen zorgen, je huisarts is discreet. Hij of zij zal eerst vragen of je gewenst of ongewenst zwanger bent. In het laatste geval, zal de huisarts jou de mogelijkheden voorleggen en je eventueel in contact brengen met organisaties die vrouwen helpen wanneer ze ongewenst zwanger zijn. 

3. Onderzoek je mogelijkheden

Beslissen om een zwangerschap wel of niet stop te zetten, gaat niet over een nacht ijs. Wel is het van belang dat je niet te lang wacht om de knoop door te hakken. Hoe langer je ongewenst zwanger bent, hoe minder opties er overblijven om de zwangerschap te beëindigen en hoe heftiger de ingreep. Stel daarom zo snel mogelijk vast hoe lang je in verwachting bent. Dit kun je doen met een zwangerschapstest met wekenindicator, via een online test of bij een verloskundige. 

Ongewenst zwanger: de mogelijkheden

Wel of niet voor abortus kiezen, is een persoonlijke keuze die weloverwogen moet worden. Denk goed na over jouw huidige situatie en de gevolgen voor jouw toekomst. Dit kunnen zijn:

• De zwangerschap voldragen en het kind zelf opvoeden
• De zwangerschap voldragen en het kind ter adoptie afstaan
• De zwangerschap voldragen en het kind (tijdelijk) onderbrengen in een pleeggezin
• De zwangerschap afbreken (abortus)

Via de organisatie Fiom kom je meer te weten over wat het inhoudt om de zwangerschap te voldragen of af te breken. Verder is er info over zelf opvoeden en begeleiding bij het het verwerken van pleegplaatsing, afstaan ter adoptie en abortus. Ook is er een keuzehulp die kan helpen om een weloverwogen keuze te maken als je ongewenst zwanger bent.

Ongewenste zwangerschap afbreken

De beslissing nemen om de zwangerschap te beëindigen als je ongewenst zwanger bent is enorm zwaar. Daarom kent Nederland een verplichte bedenktijd als je kiest voor abortus. Het is wettelijk bepaald dat een vrouw die meer dan zes weken en twee dagen zwanger is (gerekend vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie) vijf dagen de tijd heeft om erover na te denken of ze doorgaat met de abortus. Deze vijf dagen gaan in vanaf het eerste gesprek met de abortuskliniek. Goed om te weten: een abortus wordt voor iedereen die legaal woont en werkt in Nederland vergoed vanuit de Wet Langdurige Zorg (WLZ). 

Overtijdbehandeling (zuigcurettage)

Als je er snel bij bent, kun je een overtijdsbehandeling ondergaan bij een abortuskliniek om je zwangerschap stop te zetten. Deze behandeling kun je ondergaan binnen 10 tot 16 dagen vanaf de dag dat je eigenlijk ongesteld had moeten worden. Een echo bepaalt hoe ver je overtijd bent. Als dit maximaal 16 dagen is, kom je in aanmerking voor de overtijdbehandeling. In een behandeling van ongeveer tien minuten wordt de bevruchte eicel met een buisje weggezogen uit de baarmoeder. Dit kan krampen veroorzaken. Na drie weken kom je terug bij de huisarts of de kliniek voor controle.

Abortuspil

Binnen acht weken na de laatste menstruatie kun je kiezen voor de abortuspil. Het gaat eigenlijk om twee pilsoorten welke verkrijgbaar zijn in de abortuskliniek of het ziekenhuis. Het eerste medicijn neem je als je in de kliniek bent. Dit medicijn zorgt ervoor dat het vruchtje loskomt van de baarmoeder. Het tweede medicijn krijg je mee naar huis. Dit zijn vier tabletten die je binnen 8 tot 72 uur later in de vagina inbrengt als een tampon. Deze mogelijkheid tegen ongewenst zwanger zijn, veroorzaakt vervelende bijwerkingen zoals bloedverlies, buikkrampen en eventueel misselijkheid en diarree. Het losgelaten vruchtje komt met het bloedverlies mee en wordt vaak niet opgemerkt.

Dilatatie en evacuatie (D&E)

Vanaf 12 weken is een zuigcurettage niet meer mogelijk, omdat de foetus te groot is om door het buisje te passen. Dan is een dilatatie en evacuatie (D&E) een mogelijkheid. De vrouw die ongewenst zwanger is, wordt verdoofd. Ze maakt zelf de keuze voor plaatselijke verdoving of narcose. Met een zogeheten 'instrumentele behandeling' wordt de vrucht verwijderd uit de baarmoeder. De kans op bloedingen en beschadigingen aan de baarmoeder zijn het grootst bij deze behandeling. Ook de emotionele impact is heviger dan andere vormen van abortus. Zoek steun bij mensen die je vertrouwt om de gebeurtenis te verwerken.

Lees ook: Beth (21): 'Ik wist niet dat ik zwanger was van een tweeling totdat ik beviel'