Dat je niet tegen andermans eetgeluiden kunt is een aandoening
Het geluid van iemand die een stuk van zijn appel afbijt. Hoe groter de hap, hoe aanweziger het geluid. Of wat dacht je van het geluid dat mensen produceren die op worteltjes knagen? Met bossen tegelijk knabbelen ze die weg. Slurpgeluidjes van iemand die soep eet, of het laatste restje milkshake uit de beker via een rietje naar binnen probeert te werken. Het gesmakt van kauwgom, het gekraak van chips ... Vre-se-lijk! Ja? Vind je het vreselijk? Dan heb je een serieuze aandoening: misofonie.
Misofonie is een serieuze psychische stoornis. Het is niet zo dat je je alleen maar aan andermans eetgeluiden stoort. Bij misofonie wekken de eetgeluiden van een ander een extreem gevoel van woede, walging of haat bij je op. Misofonie betekent dan ook: haat van geluid. Alleen klopt die term niet helemaal, omdat mensen met misofonie zich in de meeste gevallen ook storen aan de bijbehorende bewegingen. Pas in 2009 werd deze aandoening in Nederland ontdekt.
Als je last hebt van misofonie is het niet zo dat je je alleen maar stoort. Het normaal kunnen functioneren in de maatschappij wordt belemmerd door de eetgeluiden van anderen.