Open brief aan (sommige) mannen
Te beginnen bij vraag 1. Waar wij rozenblaadjes, romantische etentjes, aandacht, waardering, liefkozingen, lieve woorden en openlijke liefdesverklaringen willen, komen jullie doorgaans aan met kreten als: "Zal ik je eens heerlijk vertroetelen met mijn verwenstaaf?" Hoe zit dat? Nou?! Vooral op erotische sites lusten jullie er wel pap van, zo heb ik gezien. Dat brengt mij bij vraag 2. Wat moeten wij ons voorstellen bij nicknames als 'De echte Rob', 'V-power', 'Sproeiertje' en 'Apenstaart'? En het lullige is nu juist - letterlijk - dat wanneer wij wél echt eens een keer bruut gegrepen willen worden en de liefdesliedjes tijdelijk achter ons hebben gelaten, sommigen van jullie niet exact weten waar jullie moeten zoeken en aan ons zitten te frunniken alsof onze erogene zones uit kneedgum en trekdrop bestaan, en ook nog eens met honingzoete bijnaampjes komen waar we bijkans een kokhalsreflex van krijgen, te weten: 'Honnyponny', 'Honeybunny', 'Butterfly' en 'Prinses'. Hoe zit dat? Kunt ge dat ons uitleggen? John Gray redeneert dat wij vrouwen van Venus komen en mannen van Mars. Welnu, ik vermoed dat mannen van een planeet komen die wij nog niet ontdekt hebben. Begrijp me niet verkeerd, want laat ik voorop stellen dat wij, ondanks de feministische golf, ons werk en daarmee onze hedendaagse eigen portemonnee, nog steeds niet helemaal zonder jullie kunnen. Een hele geruststelling, hè, of niet? We beweren dan van wel, maar dat is volgens mij schone schijn, teneinde stiekempjes onze reputatie 'onafhankelijk' en 'geëmancipeerd' te behouden. We hebben veel aan mannen gehad en dat hebben we nog steeds, we vonden jullie fantastisch en dat vinden we nog steeds, ware het niet dat jullie geen snars van vrouwen begrijpen. Ho, ho, rustig maar, ik neem jullie dat helemaal niet kwalijk, want ik begrijp soms zelf ook niets van mijn eigen seksegenoten. In die zin geef ik jullie groot gelijk, want vrouwen zijn over het algemeen redelijk ingewikkeld. Maar het ís dan ook tamelijk ingewikkeld om een vrouw te zijn, hoor, beste mannen, onderschatten jullie dat niet. Wij moeten bijvoorbeeld alleen al heel erg oppassen met wat we zeggen, omdat jullie anders dingen gaan denken waarvan wij niet willen dat jullie dat gaan denken. Zo hoeven wij, onder andere, heus niet serieus een dierenarts op te bellen met de volgende kwestie: 'Mijn poes moet geschoren worden want ze heeft last van klitten. Maar dat gefriemel aan vooral haar achterste vindt ze niet fijn, dus ik denk dat een roesje wel nodig is.' Laat ik overigens nou ook altijd gedacht hebben dat jullie heel praktisch in elkaar zitten, althans dat wordt beweerd. Jullie zouden oplossingsgericht zijn en bedoelen wat jullie zeggen. Maar is dat wel zo? Als ik menigeen moet geloven dan hebben jullie een voorkeur voor een vrouw die een hoer in bed is en een prinses in de keuken (aha, vandaar dat koosnaampje). Maar zodra we daadwerkelijk de sloerie uithangen, dan denken jullie: Lamaar. Met zo'n stoeipoes hoef ik geen serieuze relatie; té gemakkelijk in bed te krijgen. Hoe zit dat nou weer? Maar goed, het zal wel aan mij liggen, hoor, beste prinsjes. Het zal wel liggen aan de planeet waar ik vandaan kom. Ik begrijp waarschijnlijk simpelweg helemaal geen snars van jullie, net zoals jullie ons niet altijd begrijpen. Maar het zou derhalve ook zomaar kunnen dat John Gray er helemaal naast zit. Ja, vrouwen komen van Venus. Maar mannen wellicht ook. Te ingewikkeld. BTW: en vergeten jullie het niet te lezen met een knipoog, hè, ik bedoel niet altijd wat ik zeg! |