DVD: Dirty Diaries
|
Dat is de inleiding van de dvd Dirty Diaries die op de Ze.nl redactie bezorgd werd. Vrouwvriendelijke porno, eigenlijk erotische films, gefilmd voor en door vrouwen. Nu ben ik, als zelfstandige vrouw, niet vies van een pornofilmpje op haar tijd. Dat hoeft per definitie ook niet soft-erotisch ingeleid te worden met een verhaallijn die minder inhoud heeft dan de siliconenvulling van menig pornoactrice. Dus ik zat er helemaal klaar voor, zondagavond op de bank. Lekker gedoucht, warm in mijn badjas en naast mij op de bank een man (ja, ik denk ook aan de mannelijke Ze.nl lezers!). Wow, wel twaalf films! Spannende titels als Skin, Dildoman, On Your Back Woman en Phone Fuck maakten mij direct nieuwsgierig. Met een blosje op de wangen drukte ik op 'play' en keek ik naar de man naast me. Wie weet waar de films tot zouden leiden... Nu, dat werd al na vier filmpjes duidelijk. Tot hilariteit en afschuw op de bank, welteverstaan! In de eerste film, Skin, zijn man en vrouw compleet gehuld in een bodysuit van hetzelfde materiaal als onze vrouwenpanty's. Ze kunnen elkaar dus niet huid op huid aanraken, maar wel voelen door het schurende materiaal van de panty. In haar kruis werd de panty al snel vochtig, net als onder zijn oksels. Eigenlijk was het zelfs een tikkeltje onsmakelijk. En gevaarlijk! Want op een bepaald moment kwam er een schaar tevoorschijn om gaten in de panty te knippen, op de plek van de edele delen. Die schaar hadden ze beter kunnen gebruiken voor het snoeien van hun lichaamshaar, want dat was ouderwets een flinke bossage. Nu is dat natuurlijk heel persoonlijk, maar okselhaar bij vrouwen windt mij persoonlijk niet op.
Vrouwvriendelijk of niet, mij deed Dirty Diaries niets. En de man naast me hield zelfs angstvallig handen voor zijn ogen op bepaalde momenten. Ik ben best wat gewend, maar af en toe leek het wel een natuurfilm, zo plastisch! Ik weet heus hoe alles er daar beneden uitziet, maar om dat zo plastisch op televisieformaat te presenteren, leek het wel de plaatselijke slager met een onsje rosbief en een bloedworst. Dirty Diaries valt een beetje tussen twee werelden in. Ongetwijfeld is het in kunstkringen vernieuwend: vrouwelijke porno, zelf gefilmd en bedacht, maar door het plastische wordt dit veel te plat. Voor ee Opgewonden was ik dus niet, maar wel een bijzondere ervaring rijker. Toch zou ik de film niet aanraden, dan zijn er veel betere vrouwvriendelijke pornofilms die een stuk sfeerverhogender zijn. En voor kunst koop je gewoon een museumjaarkaart. Dirty Diaries |
En eigenlijk was ieder filmpje het niet. En dan niet net-niet, nee, gewoon niet-niet. In Dildoman (een animatiefilm) verdwijnt een man pardoes helemaal in de poes van een getekende reuzenvrouw. Hij glijdt daarna druipend weer naar buiten. In Fruitcake zie je afwisselend kiwi's, sinaasappels en andere fruitsoorten, gecompileerd met beelden van die plek waar de zon niet schijnt (eveneens met de ouderwetse beharing).
n echte pornofilm gebeurt er te weinig en windt het niet op. Vrouwen hoeven echt geen Bouquette-reeks verhaal over een kloppend lid en brandend verlangen, maar Dirty Diaries slaat voor mij in beide gevallen de plank mis.