Façades

Noem mij seksistisch, een macho, een vrouwenzot, maar U bent hypocriet. Nu mag U even opspringen en luidkeels schreeuwen: "Neen, dat ben ik niet!" Goed, nu weer zitten, snaveltjes toe en verder lezen.

Het ganse opmaken is in de eerste plaats voor Uzelf. U beleeft plezier aan Rimmel London Magnif'Eyes Mascara op uw ogen te smeren, u geeft een gilletje van voldoening bij het aanschouwen van uw kijkers waar de oogschaduw van Clinique zijn taak perfect vervult, en U gaat bijna uit uw dak als de Lipgloss Yves Saint Laurent uw lippen laat schitteren. De blush van Shisheido vervolledigt het geheel. U kijkt in de spiegel, zet een Mona Lisa-glimlach op en besluit dat U nu wel toonbaar bent aan de rest van de wereldbevolking. En dat is ook zo!

Nu komt het ganse aardappelschillen. Bij mijn wandelingen alhier ter stede krijg ik steevast een vuile, misprijzende, uitdagende blik als ik iets langer dan een halve seconde een dergelijk meesterwerk bewonder. En daar schuilt de hypocrisie. Neen, ik denk niet meteen aan uw tetten, noch aan uw mischien wel geschoren geslachtsorgaan. Wel vind ik U een kunstwerk. Het is als een openluchtmuseum. Er zitten Vlaamse primitieven van Van Eyck tussen: verfijnd. Picasso's: ruw, intrigerend. Gauguins: exotisch en zwoel. En als U eerlijk bent dan geeft U toe dat U geniet van die aandacht. Doen we dat niet allemaal, genieten van aandacht? Dat het exemplaar dat U bekijkt niet meteen uw keuze zou zijn snap ik wel, maar U geniet van de blikken. Als U met een vriendin over de straat banjert en alle blikken van de noest arbeidende metselaars gaan richting uw vriendin dan borrelt er een wrang gevoel van jaloezie in U op.

Dus dames, weet dat ik U bewonder in al uw facetten. Mocht U verder willen gaan dan alleen  mijn blik te beantwoorden, dan mag U dat ten allen tijde kenbaar maken mits een spontane tongzoen. Wel eerst uw tanden poetsen.

Was getekend,

Tom Lievens