Jeugdsentiment

Of angstwekkender nog: 'Mevrouw'. Dan kun je je nog zo jeugdig voelen, maar dan weet je het. Dag gladde huid. Dag sjans. Dag jeugdjaren.

Neem het Amstelpark. Het is zonnig, stralend weer en de temperatuur aangenaam. Robine en Tristan dartelen stoeierig in het gras, roetsjen van de glijbaan en klimmen in de touwen. Dan willen ze naar de kabelbaan. Het erop komen gaat met hun plusminus 1 meter 22 nog wat onhandig, dus ik klim redelijk behendig via het touwwerk naar boven om hen te helpen erop te komen. Dan hoor ik ergens achter mij een onbekende jongensstem van pak 'm beet negen jaar: "Zo zeg, die klimt goed!" Oh ja?, denk ik met enige trots, nog niet wetende dat de jongen er nog iets achteraan zou zeggen: "Voor een moeder!" *Klats* Dat was 'm. De opmerking die ongetwijfeld bedoeld was als compliment, maar aankwam als een brute wespensteek. Voor een moeder. Dit citaat bleef de rest van die middag hardnekkig in mijn hoofd spoken als een irritant melodietje van Dries Roelvink.

Tegen het einde van de middag besluiten we spontaan naar een gezellige familiefilm te gaan. We bestellen popcorn, appelsap en een zakje winegums. De film is leuk. Robine en Tristan hebben het erg naar hun zin. Ze smullen van de winegums en ik smul van hun blije koppies. 's Avonds sluiten we de dag af met een verhaaltje uit een sprookjesboek, terwijl we met z'n drietjes kneuterig tegen elkaar aan op het grote bed zitten. De constatering van die onbekende jongen ben ik weer vergeten. Wat ben ik toch bevoorrecht met m'n kinderen. Had ik ze niet gehad, dan had ik nooit echt geweten wat voor gelukzalig gevoel dit teweegbrengt. Dan kwam ik daarnaast ook niet in bioscopen waar De Prinses en de Kikker draait. Had ik waarschijnlijk nog nooit van Mega Mindy gehoord. Kwam ik niet in speeltuinen, klom ik niet in touwen, speelde ik geen spelletjes als ganzenborden en kleide en knutselde ik niet. Las ik geen Nijntje-boekjes. Sprong ik niet op luchtkussens. Keek ik niet naar de toch wel heel geinige Spongebob en niet meer naar de Smurfen of naar Barbapapa of naar De film van Ome Willem gedurende de vakanties. Danste ik niet mee op liedjes van K3. Wanneer je dat als volwassene zonder kinderen zou doen, zouden ze denken dat je niet goed snik bent.

Inderdaad, kinderen kunnen je dan misschien wel eens onbedoeld 'bejaard' laten voelen, maar een van de leukste voordelen van kleine kinderen hebben is toch wel dat je zelf weer even kind kunt zijn. Hallo jeugd!