Photoshock... euh shop

Een hoofd breder dan je taille klinkt onwaarschijnlijk en buitenaards, toch dacht modehuis Ralph Lauren hiermee weg te komen. De prachtige, niets wetende modellen draaiden een rondje, lachten naar de camera om zichzelf vervolgens enkele weken later afgebeeld te zien met een onmogelijke wespentaille.

Een goede pr-stunt zou het zijn geweest, als tegenreactie op de heersende less-is-more trend: door, in plaats van voor volslanke modellen te kiezen zoals beautymerk Dove dat al jaren doet, te gaan voor het extreme. Helaas is niets minder waar. Ralph Lauren, bekend van het polopaardje, koos bewust voor deze Photoshop-fout en dacht dat dit onopgemerkt zou blijven. Uiteindelijk bood hij na alle ophef zijn excuses aan, maar ging niet veel later weer in de fout door een tweede model te minimizen.

Inmiddels ex-model van Ralph Lauren, Filippa Hamilton, is woedend. Ze vertelde bij de Todayshow door haar werkgever te zijn ontslagen, omdat ze met een lengte van 1 meter 78 en 54 kilo te dik zou zijn en niet meer in de kleding van meneer Lauren paste. Meer dan een maatje 34 kan ik er persoonlijk niet van maken.

Model zijn is een beroep; je bent het gezicht, het uithangbord van een merk en net als bij ieder beroep horen voorwaarden. In dit geval moet je veelzijdig en flexibel zijn, maar ook 'in shape' blijven. Je moet de klant inspireren en overhalen tot het aanschaffen van de kleding. De bedoeling is niet dat, zoals steeds vaker gebeurt, je een onnatuurlijke weergave van de werkelijkheid wordt. De dun-dunner-dunst wedstrijd krijgt zijn startschot vaak door de media en wordt zo indirect gelinkt aan het groeiende aantal anorexiapatiënten.

Ralph Lauren wakkert in ieder geval de discussie weer flink aan. Moeten er grenzen worden gesteld aan gewicht van modellen of moet de markt opengesteld worden voor de 'normale vrouw'? De foto's worden in ieder geval wereldwijd besproken als een idiote actie, maar het is te hopen dat we hier niet aan gaan wennen. Geen mens kan er ooit uitzien als een Photoshop-experiment. En mooier word je er ook niet op...

Shocking is het wel, maar ik kan me niet voorstellen dat je hier een complex van krijgt. A: het is echt geen gezicht. En B: het is overduidelijk fake. Geen mens wil een taille die met twee handen te omvatten is!

Hoe denk jij hierover? Krijg je de behoefte om je taille in te snoeren en naar de sportschool te rennen of vind je dit ook waanzin?