Levensmotto
|
Als je maar hard genoeg denkt aan het winnen van de staatsloterij, dan zijn je geldzorgen zo voorbij, let maar op, het is de Law of Attraction. Was ik recentelijk nog aan het bijkomen van de 'Positief Denken'-hype, vandaag de dag dient zich een nieuwe levensles aan: leven in het Hier en Nu. Dat wordt dé lijfspreuk anno 2009. De spirituele boeken vliegen wederom als warme broodjes over de toonbank, we trappen er allemaal weer met open ogen in, we willen alles zo optimistisch mogelijk bekijken, we mogen ons geen zorgen maken, alles 'moet' vooral luimig, vrolij Het feit alleen al dat we de spirituele wereld zo hard nodig hebben, geeft aan dat we ons blijkbaar allemaal heel erg kut voelen? Maar weet je wat: soms ís het leven nu eenmaal gewoon kut, nietwaar? Dat is niet pessimistisch, dat is realistisch. Life sucks soms, deal with it, het hoort erbij. We hoeven ons niet te schamen wanneer we ons down of chagrijnig voelen omdat we ongesteld zijn, een rimpel hebben ontdekt, de trein hebben gemist of de belasting in de brievenbus aantreffen, ook al weten we dat er ergere dingen zijn. Vertel mij wat. Ons leven hoeft niet altijd alleen maar geweldig te zijn, grienen en balen is volkomen gezond en het lucht op. Ik wil juist wél denken aan het verleden en aan de toekomst, positief of negatief en probeer er lering uit te Nee, ik doe niet mee aan deze kretologieën. Gisteren niet, vandaag niet, morgen en overmorgen niet. Ik beleef zo nu en dan eens heel bewust de diepere dalen, hoe hard of mild ze ook zijn, en daardoor kan ik ook de hoge(re), gelukzalige pieken beleven. Een slimme meid is een beetje op haar toekomst voorbereid en neemt het leven verder gewoon zoals het komt. Door juist wél te denken aan gisteren, me zorgen te maken om morgen, kan ik genieten van vandaag en heb ik het gevoel dat ik Echt Leef. |
k, levendig en zonnig zijn. Het lijkt wel of we ons heden ten dage helemaal niet meer kut mogen voelen. Althans, dat mogen we vooral niet laten merken. We leven in een maatschappij waarin je, als je (even) niet gelukkig bent, het maar moet worden. We mogen tegenwoordig haast niet meer openlijk balen, janken, ergens genoeg van hebben of rekening houden met het ergste, want dan ben je de eerste klas pessimist of een grote zeiksnor. Met The Secret dachten we alléén nog maar aan De Dag Erna, aan die glanzende carrière die ons te wachten stond, aan de potten goud aan het einde van de regenboog, aan de diepste wensen die opzeker uit zullen komen, onderwijl de spirituele beurzen afstruinend en portemonnee opentrekkend, nieuwsgierig als we zijn naar onze levensloop of om te willen horen dat het allemaal wel weer goed komt met ons.
we willen zien, dat wordt ons ingeprent en we láten ons dat inprenten. We willen en kunnen de waarheid niet onder ogen zien, want de waarheid is niet altijd leuk en dus klampen we ons vast aan mooie verhalen en soms zelfs leugens. 
trekken. Dat verleden heeft me immers gemaakt zoals ik nu ben. Ik sta soms letterlijk doodsangsten uit, juist op de momenten ik me happy voel en geniet. Ik kijk naar mijn kinderen, mijn gezin, mijn leuke leven die niet altijd even leuk is en niet altijd is geweest en sta er dan tranend bij stil dat dit vroeg of laat allemaal voorbij is. Ergernissen opkroppen, angsten negeren, een pokerface opzetten, net zolang totdat het gaat gisten en je er zuur van wordt, kan volgens mij nooit goed zijn.