Geeri Bakker: auteur en stewardess
|
Geeri begon haar werkzame leven als verpleegkundige, een vak dat ze elf jaar beoefende. Uiteindelijk groeide ze uit tot hoofd van de verzorging in een middelgroot verzorgingstehuis. Vervolgens begon haar loopbaan als stewardess. Maar er zijn meer interesses en zorg uit zich ook op andere vlakken. Zo is Geeri tevens opgeleid tot voetreflexoloog, bachbloesemtherapeut en stressconsultant. Haar grootste passie? Muziek, daar is geen twijfel over mogelijk. Geeri speelt al sinds haar elfde trompet en heeft dit zowel in muziekkorpsen, een big band alsook solo in kerken gedaan. Sinds acht jaar speelt ze in een stageband. Daarnaast heeft ze gezongen in diverse koren en durft trots te vermelden dat ze een kléin beetje piano speelt. Muziek in alle toonaarden; puur genieten. Vaak ver weg van huis, van alles dat vertrouwt en eigen is, heeft Geeri natuurlijk enkele vaste gewoontes waar ze op terugvalt wanneer ze haar eigen voordeur weer achter zich dichttrekt. Het eerste dat ze doet is een lekker beschuitje met hagelslag eten. En ook een beker Hollandse karnemelk voor het slapengaan wordt niet overgeslagen. Haar werkzaamheden als stewardess brengen haar op plaatsen waar menig persoon enkel over kan dromen. Maar ook Geeri dagdroomt graag, over een huis in Kenia bijvoorbeeld. Ook zal het geen straf zijn vaker met haar gezin op vakantie te kunnen. Ze woont samen met een heerlijke man en twee bijzondere kinderen, die zij adopteerden uit Kenia. (Eerder schreef Geeri al boeke over opvoeden en adopteren.) Voortbordurend op dromen, schetst Geeri een helder beeld over haar perfecte zomerdag: "Ik kies voor zonnig weer, zo'n 26 graden. Met het gezin kamperen in onze tent op een prachtig naturistenterrein, waar we worden gewekt door het gezang van vogels. We kunnen lekker keuvelen, genieten van vers brood dat door de kinderen -en niet door mij- wordt gehaald. De hele dag heerlijk zingen, muziek maken en lezen. 's Middags drinken we een lekker wijntje met leuke buren, 's avonds genieten we van het vallen van de avond, terwijl we wegduiken in nog een goed boek." En in de winter? Dan vind je Geeri de hele dag op de skipiste en valt ze 's avonds moe maar voldaan om in haar bed.
Hoe spreekt de stewardess zichzelf moed in, op angstige momenten? Geeri gebruikt de mantra "God, geef me de zielsrust om dingen te accepteren die ik niet kan veranderen, de moed om aan te pakken wat ik wel kan veranderen en de wijsheid om het verschil te weten". Uit de wijze waarop ze haar lezers in het boek Stewardess@work een kijkje gunt in de keuken van het stewardessenbestaan blijkt wel dat we hier te maken hebben met een bijzonder persoon. Sociaal, oprecht, met de kracht om haar eigen lijn te trekken. Prachtige beschrijvingen van safari's worden afgewisseld met een realistische kijk op de wereld. Ergernissen, ontroerende momenten tot de meest onnozele voorvallen. Wat Geeri ook doet; ze maakt er het beste van, dat mag duidelijk zijn. En multitasken, is dat aan haar besteedt? "Jazeker! Tegelijkertijd strijken, tv kijken, (handsfree) telefoneren, kinderen opvoeden, bekenden die langslopen toezwaaien en tussendoor thee drinken met m'n man lukt prima." Haar grootste inspiratie vindt Geeri in haar vader. We draaien de vraag om: wat zien anderen in haar? En jij? Lees Geeri's boek en vel je eigen oordeel. Ontdek wie Geeri Bakker is en of het leven als stewardess echt zo ideaal is als wij als jonge meisjes graag willen geloven. In ieder geval zijn wij maar wat trots dat Geeri ons land vertegenwoordigt en hopen ooit eens door haar verwend te worden in het luchtledige. Tot die tijd blijft het bij dromen over verre oorden, via reisgidsen en boeken. Stewardess@work |
Er kan en mag veel in het leven, Geeri staat er middenin. Ze houdt zich wel in wat betreft snoepen. Echt genieten doet ze van karnemelkse pap met stroop. Wat ze zou willen leren? Hoe ze zich ooit thuis kan voelen achter een computer, al leert ze liever eerst hoe de salsa te dansen. Deze dans sluit goed aan bij haar favoriete eigenschap 'enthousiasme' en haar levensmotto: "Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen." 