Married in Vegas!

Wist je dat... per jaar meer dan 125.000 stellen elkaar het jawoord geven in Las Vegas?

Anneke: "Toen Friso en ik besloten om te gaan trouwen, waren we al 10 jaar samen. We kennen elkaar van de middelbare school en zijn allebei in Amsterdam gaan studeren. In 2004 kochten we samen een appartement om met elkaar in te gaan wonen. We stonden op het punt om een samenlevingscontract af te sluiten, toen Friso voorstelde dan maar gewoon te gaan trouwen. We waren van plan dit een keer 's ochtends gratis op het Stadsdeelkantoor te gaan doen en er verder niet te veel ruchtbaarheid aan te geven. Tegelijkertijd waren we bezig met het plannen van een vakantie naar de Verenigde Staten, we wilden een 'roadtrip' door Californië, Arizona, Utah en Nevada maken. En tja, als we dan toch in Las Vegas waren, zou het dan niet veel leuker zijn om daar te trouwen? Naarmate we daar wat meer over nadachten, werden we steeds enthousiaster. Op internet ben ik op zoek gegaan naar informatie over de geldigheid van zo'n huwelijk en wat we allemaal zouden moeten regelen. Dit bleek eigenlijk verbluffend simpel, dus we besloten er voor te gaan! Alles wat je mee moet nemen is een geldig paspoort en een uittreksel uit het geboorteregister...

We wilden het in eerste instantie geheim houden tot we terug kwamen, maar hebben toch besloten het aan een aantal goede vrienden en familieleden te vertellen. Het is toch wel erg leuk om de voorpret te kunnen delen. Bovendien regelden zij voor ons beiden toch nog een vrijgezellenfeest, wat het allemaal wel 'echt' maakte.

Vegas, here we come!
De reis door de Verenigde Staten maakte al onze verwachtingen waar. Wat een machtig mooi land om zo'n roadtrip doorheen te maken. Wel was ik elke dag weer een beetje zenuwachtig, want ik had tegen Friso gezegd dat ik toch wel erg graag wilde dat hij een huwelijksaanzoek zou doen. Uiteindelijk deed hij dit bij zonsondergang aan de rand van de Grand Canyon. Daarna hadden we nog een verlovingsperiode van wel 4 hele dagen! Eenmaal in Las Vegas zijn we 's ochtends direct naar het Court House gegaan. We moesten daar een Marriage License halen. Dit is vergelijkbaar met in ondertrouw gaan in Nederland. Gelukkig waren we er vroeg, want voor ons waren maar zeven stellen, maar achter ons vormde zich een enorme rij. Deze formaliteit was snel genoeg geregeld, waarna we de rest van de dag hadden om in te checken in ons hotel, wat te proberen te ontspannen en een trouwkapel uit te zoeken.

A Little White Chapel
Op internet hadden we al wat voorwerk gedaan en uiteindelijk hebben we gekozen voor 'A Little White Chapel'. Dit is een beroemde kapel waar onder andere ook Joan Collins, Britney Spears, Bruce Willis en Demi Moore getrouwd zijn. We hebben ervoor gekozen om in onze 'gewone kleding' te gaan trouwen, omdat we ons daarin het meest op ons gemak voelden. We hadden geen getuige bij ons, maar dit was geen probleem, de dame achter de balie zou ons Marriage Certificate tekenen. Er werd ons gevraagd of we foto's wilden, waarop we 'ja' zeiden omdat we dachten dat er dan een fotograaf bij de ceremonie zou zijn. Het bleek echter te gaan om een fotosessie vooraf bij een fotograaf. Daar hebben we wel erg om gelachen, de studio was kitscherig ingericht met nepbloemen en zuiltjes en we moesten allerlei standaardposes aannemen. Daarna was het dan eindelijk tijd voor de trouwceremonie.

Het moment dat je daar met z'n tweeën staat, hebben wij allebei als erg romantisch ervaren. In de Verenigde Staten spreek je, zoals op televisie, vows uit tegen elkaar en geeft elkaar daarna je ja-woord. Omdat er verder niemand bij was, is al je aandacht ook echt gericht op je partner met wie je deze verbinding aangaat, wat het heel bijzonder maakt. Onder het geluid van de bekende trouwmuziek liepen we vervolgens samen de kapel weer uit. De rest van de avond hebben we er samen een feestelijke avond van gemaakt met champagne op de hotelkamer en daarna zijn we gezellig 'The Strip' onveilig gaan maken. De volgende ochtend heb ik mijn ouders gebeld om het nieuws te vertellen, omdat zij ook op vakantie waren en ik ze anders pas zes weken later kon vertellen dat we getrouwd waren. Gelukkig waren ze blij voor ons, wel wat verbaasd, maar ze begrepen het wel.

Geen spijt
Het enige wat we toen nog moesten regelen, was dat de papieren naar het ministerie van de staat Nevada werden gestuurd voor een zogenaamde apostille, dit om in Nederland aan te kunnen tonen dat het om een wettig huwelijk gaat. Na Las Vegas hadden we nog een heerlijke vakantie en eenmaal thuis konden we iedereen inlichten, veel champagne drinken en ons huwelijk inschrijven bij het Stadsdeel. Ook hebben we nog een feest gegeven voor onze families en goede vrienden, omdat het natuurlijk toch bijzonder is dat je zo voor elkaar hebt gekozen.

Achteraf hebben we geen moment spijt gehad, het was een fantastische ervaring waar we nog jaren aan terug kunnen denken. Ik zou het iedereen aanraden die niet op de traditionele manier wil trouwen en die het niet erg vindt om dit zonder familie en vrienden te doen. Omdat je met z'n tweeën daar bent, wordt het een hele persoonlijke en intieme ceremonie. De kosten vallen erg mee, zeker als je zelf je papieren doorstuurt aan het ministerie van Nevada en dit niet door de trouwkapel laat doen. Natuurlijk kun je het zo gek maken als je zelf wilt: Elvis kan je huwelijk voltrekken, je kunt met de limousine worden opgehaald, je kunt een jurk huren en de trouwkapel alles tot in de puntjes laten regelen. Voor ons was dit dé manier en we zijn inmiddels alweer ruim drie jaar gelukkig getrouwd!"