Lieke: 'Mijn moeder overleed? en mijn tante werd mijn stiefmoeder'

“Op dit moment, tien jaar na het overlijden van mijn moeder, brengt het voor mij vooral veel psychische problemen met zich mee”, vertelt Lieke. “Ik ben woedend op mijn moeders andere zussen en mijn oma, waarom hebben zij er nooit iets van gezegd? Ik neem dit verdriet nog dagelijks met me mee. En ik ben nu zelfs aan het nadenken om het contact met mijn tante te verbreken. Ik wil haar niet meer in mijn leven hebben.”

Longkanker en uitzaaiingen

Liekes moeder is overleden aan kanker. “Ze liep al een tijdje rond met een hoofdpijn die maar niet wegging”, vertelt Lieke. “Ze heeft een paar keer acupunctuur geprobeerd, maar dat hielp helaas niet. Toen ze op een gegeven moment rare dingen ging doen, zoals achteruit de trap aflopen en dingen uit haar handen laten vallen, is er verder onderzoek gedaan. Hier kwam uit dat ze longkanker had en dat het zelfs al was uitgezaaid naar haar hoofd.”

Ondanks de lastige leeftijd en het puberen, Lieke was destijds 13 jaar, had ze wel een goede band met haar moeder. “Naarmate ik ouder word, realiseer ik me dat ik echt heel blij met mama was”, zegt ze. “Ze was het type moeder dat je ’s ochtends wakker maakt met een kopje thee en een ontbijtje. En ze hielp mijn zus en mij altijd met het vouwen en rondbrengen van de folders in onze wijk. Ze liep urenlang met ons mee, eerst de halve wijk met mij, daarna de andere helft met mijn zus.”

Het ziektebed van Liekes moeder heeft, al met al, een halfjaar geduurd. “Daarom was het niet heel choquerend om te horen dat ze overleden was”, vertelt ze. “Ze was al flink afgetakeld, voornamelijk door de chemo’s. Daarnaast was ze door de tumor in haar hersenen al half verlamd. Toen ze overleed was er dus een hoop verdriet, maar aan de andere kant ook opluchting. Ik kon voelen hoeveel pijn ze had en de gedachte dat dat nu over was, troostte me.”

“De dagen na het overlijden van mijn moeder zijn in een roes aan me voorbijgegaan. Wat heel fijn was, is dat mama thuis werd opgebaard. Zo is ze toch nog een weekje bij ons geweest en hierdoor heb ik echt het gevoel gehad dat ik de tijd had om afscheid te nemen. De begrafenis zelf was helemaal niet fijn. Zo was het bijvoorbeeld een kerkelijke dienst, en hoewel ik gedoopt ben, hebben wij nooit iets aan het geloof gedaan. Het had voor mij dus geen meerwaarde. Het moment waarop de kist zakte, vond ik heel moeilijk. Nu was het definitief.”

Een nieuwe relatie

“Aan de relatie tussen mijn vader en mijn tante gaat eigenlijk een heel verhaal vooraf”, zegt Lieke. “Doordat mijn moeder zo ziek was, kreeg ze op een gegeven moment een verlamming aan haar rechterkant. Ook had ze heel veel pijn. Er is toen besloten om een ziekenhuisbed beneden te plaatsen, waar mijn moeder kon slapen. Om te zorgen dat er altijd iemand bij haar was, trok haar zus, mijn tante dus, bij ons in. Om de nacht sliepen mijn vader en mijn tante bij mijn moeder op de bank. Mijn tante was al een aantal jaar weduwe en was daarom tijdens de hele ziekteperiode van mijn moeder bij ons.”

“De nacht dat mijn moeder overleed, sliep mijn tante meteen al bij mijn vader in bed. Woedend was ik. Ze zeiden dat het was om elkaar te troosten… Wanneer dit is overgegaan in ‘we hebben een relatie’ weet ik niet precies, naar mijn idee eigenlijk al sinds de dag dat mama doodging, want mijn tante is nooit meer uit mijn vaders bed vertrokken.”

“Ik weet niet precies wanneer, maar ik denk ongeveer anderhalf jaar na het overlijden van mijn moeder, hebben ze ons – mijn zus, mijn broertje en mijzelf – gevraagd wat we ervan zouden vinden als ze zouden gaan trouwen. Ze gaven hier als reden voor dat de erfenis van mijn tante, mocht zij komen te overlijden, ook naar ons zou gaan. Trouwen was volgens hen de makkelijkste manier om dit te regelen. Ik vond het verschrikkelijk en heb het geweigerd… Ze zijn uiteindelijk ook nooit getrouwd.”

“Mijn tante is geen leuke vrouw. Mijn vader is juist een ontzettend leuke man die veel beter verdient. Ik ben nu nog veel bozer dan toen en realiseer het me allemaal nu pas. Maar ik ben niet alleen woedend op mijn tante, ook op mijn moeders familie. Waarom heeft mijn oma er nooit iets van gezegd? Of de andere zussen van mijn moeder? Hoe konden ze hun ogen hiervoor sluiten?”

De toekomst

“Eerlijk gezegd denk ik niet dat mijn vader echt van haar houdt. Ik denk dat hij de makkelijke weg heeft gekozen”, vertelt Lieke. “Dat hij het fijn vindt dat hij niet alleen thuis is. Als er een wat langere tijd overheen was gegaan, zou ik superblij voor mijn vader zijn geweest. Hij verdient een nieuw iemand om van te houden, zoals hij van mijn moeder hield – of houdt. Hij was laatst zelfs aan het flirten met een oude liefde, iemand waar hij in zijn jeugd een oogje op had. Ik vond dat superleuk om te zien.”

Lieke praat tegenwoordig weinig meer met haar vader over de situatie. “Op een gegeven moment stelden ze me voor een keuze", vertelt ze. "Ik heb namelijk behoorlijk wat stennis geschopt in het begin van hun relatie. Ik heb mijn tante echt geprobeerd weg te krijgen. Ik ben een aantal keren weggelopen, heb zelfs mijn eindexamenuitslag bij een vriendin te horen gekregen omdat ik toen weggelopen was en bij haar zat. Toen de situatie voor mijn vader en mijn tante niet meer te houden was door mijn woedeuitbarstingen en gestook, stelden ze me voor een keuze. Of mijn tante zou weggaan, of ze zou blijven, en ze wilden er dan niets meer over horen. Omdat ik het toch wel erg zielig zou vinden als mijn vader alleen zou zijn, heb ik voor hem gekozen. Mijn tante zou blijven en ik zou geen stennis meer schoppen. Hier heb ik nu onwijze spijt van, ze hadden mij niet voor die keuze mogen stellen."

"Al deze woede komt nu naar boven. Deze emoties heb ik altijd weggestopt, voor mijn vader. Ik zou zulke woede nooit rondom mijn eigen kinderen willen. Om die reden heb ik nu ook een verwijsbrief gekregen voor een psycholoog, ik hoop dat hij me kan helpen alles op een rijtje te krijgen.”

Lees ook onze andere real life verhalen.

Wil je ook je verhaal aan (de leZeressen van) Ze.nl vertellen? Stuur dan een mailtje naar redactie@ze.nl o.v.v. real life verhaal.