Lea S. Laasner - Ik was pas dertien
|
Het boek Ik was pas dertien, waarin Lea vertelt over haar tien jaar lange verblijf in een sekte, was immens populair. Inmiddels is er een tweede (goedkopere) versie uit van het succesvolle boek, welke ook weer bovenin de lijsten van best verkochte boeken pronkt. Dit kan ook bijna niet anders, want Lea's verhaal is schokkend en daarom zeer indrukwekkend... Als Lea negen jaar oud is, krijgt haar moeder meer interesse in haar yogalessen en haar eigen geestelijke ontwikkeling. Ze raakt steeds meer verdiept in het spirituele en steeds verder verwijderd van haar gezin. Om zijn vrouw niet kwijt te raken, besluit Lea's vader mee te gaan in haar beslissing om alles op te geven en te gaan wonen en leven in de sekte die onder leiding staat van goeroe Benno. Het huis en al hun andere bezittingen worden verkocht en het geld, totaal bijna een miljoen euro, wordt overgemaakt op de rekening van deze Ramtha-groep. Vanaf dat moment heeft Benno de familie compleet in zijn macht. Seks is in Benno's ogen dé manier om je eigen persoonlijkheid te ontwikkelen. Al snel laat hij zijn oog op de dan pas 13-jarige Lea vallen. Hij verkracht haar en maakt haar tot zijn persoonlijke seksslavin. De sekte trekt van Oostenrijk naar Portugal en eindigt in het Midden-Amerikaanse Belize, waar een grote ranch gekocht wordt. Jarenlang leven Lea en haar familie in de Ramtha-groep, waar de geest Ramtha via het medium Janet wordt geëerd. Aardse emoties moeten worden uitgeschakeld, anders kan nooit die ultieme spirituele opstijging worden bereikt. Alles moet getolereerd, uitgevoerd en opzij geschoven worden voor het grote experiment waar de groep zich voor inzet. Protesteren heeft totaal geen zin; dat is een teken van zwakte dat onmiddellijk door de hele groep moet worden afgestraft. Hoe ouder ze wordt, hoe meer Lea's geweten begint op te spelen. Ze kan zich niet meer vinden in de spirituele doelen die de groep nastreeft en wordt van binnen steeds opstandiger. Op haar 21e lijkt zich dan eindelijk een mogelijkheid voor te doen om het strenge regime van de sekte te ontvluchten en buiten in de 'normale' wereld weer een nieuw, eigen leven op te bouwen. Ze waagt de sprong. In Ik was pas dertien doet Lea haar verhaal, in samenwerking met sektedeskundige Hugo Stamm. Ongelooflijk nuchter kijkt ze terug op de tijd die achter haar ligt. In het begin nog heel erg beschrijvend, later met meer gevoel. Je merkt dat bij Lea tijdens het schrijven steeds meer emoties naar boven zijn gekomen die zo lang waren Ik was pas dertien - Tien jaar gevangen in een sekte |
De vrouwen in de sekte kijken tegen Lea op en zijn zelfs een beetje jaloers; ze staat immers naast de grote spirituele leider! Lea gaat er vreselijk onder gebukt en wordt compleet gehersenspoeld, net als alle andere sekteleden. Inclusief haar ouders en broer Kai. 