DVD: August Rush
|
Een jonge Ierse muzikant ontmoet op een zeer romantische avond de mooie celliste Lyla. Na een bijzondere nacht met elkaar door te brengen, verliezen zij elkaar uit het oog. Lyla is zwanger, maar bij de geboorte verliest zij haar kindje. Louis heeft geen idee dat hij een kind heeft verwekt en Lyla is ervan overtuigd dat haar zoontje is overleden. De openingsscène is prachtig en doet denken aan een alternatieve, sprookjesachtige film. Een jongetje bespeelt als een dirigent de wind over een maïsveld. Een paar minuten waan je je in een betoverende omgeving. Dan word je voor de rest van de film in de realiteit g
Een complimentje voor Robin Williams. In de rol van de duistere Wizard speelt hij een evil Peter Pan en dat doet hij ovetuigend. Helaas valt dat over de hoofdpersonen niet te zeggen. Van Freddie Highmore (Finding Neverland en Charlie and the Chocolate Factory) had ik meer verwacht. In zijn eerdere films had het jongetje nog iets natuurlijks en gevoeligs. In August Rush laat hij weinig emotie zien. De absolute druppel van de al overvolle emmer waren de volwassen handen die de gitaar van Evan bespeelden. Een ingezoomd hoofd van het jochie gevolgd door een close-up van grotemensenhanden... Was er dan in de wijde omtrek geen enkel echt natuurtalentje te vinden die deze scène kon spelen? Ook Keri Russell (die we allen kennen van Felicity) en Jonathan Rhys Myers (geen vervelende verschijning, die ook nog aardig zingt) kunnen het niet meer goedmaken. Gedurende de hele film hebben ze slechts één gezichtsuitdrukking, een pijnlijk dramatische. Volledig onrealistisch is de snelle manier waarop de gebeurtenissen elkaar opvolgen. Een vruchtbare nacht; een kind in een weeshuis; de vlucht naar de grote stad; van Wizard naar kerk naar Juilliard en uiteraard een bijzonder goed, mooi, tranentrekkend, alles op z'n pootjes terechtkomend eind. |
etrokken. Evan is elf en woont in een weeshuis. Hij wordt door de andere kinderen gepest, omdat hij overal muziek hoort: de maan, de wind, het opwaaiende gras, de spelende kinderen. Hij heeft het gevoel dat hij zijn ouders ooit zal vinden, omdat hij hen altijd hoort. Wanneer Evan het besluit neemt om de wijde wereld in te trekken wordt het duidelijk hoe muzikaal het jongetje is. Al snel loopt hij in de val van de mysterieuze Wizard (Robin Williams) voor wie het wonderkind op straat geld moet verdienen met zijn gitaar. Vervolgens wordt het talent door een dominee ontdekt, deze brengt hem naar Juilliard, de meest prestigieuze opleiding die je maar kunt bedenken, waar hij uiteraard direct wordt toegelaten. 
Een natuurtalent dat door middel van muziek zijn ouders weet te vinden: het had zo mooi kunnen zijn. De ode aan muziek door de combinatie van gospel, jazz, klassiek en softrock is goedgevonden. Hierdoor is de film geen musical geworden - die doen het niet zo goed op het witte doek - maar een muziekfilm. Dit voordeel wordt echter tenietgedaan door alle clichés, ongeloofwaardigheden en matige acteertalenten; August Rush is helaas niets meer geworden dan de zoveelste Amerikaanse feel good movie. 