De derde editie van dit Zeeuwse festival, waar alles toch nog steeds om de initiatiefnemer Bløf draait, was volledig uitverkocht: 55.000 man gemêleerd publiek kon genieten van voornamelijk Nederlandse acts. Dit jaar begon het feest voor de campinggasten al op vrijdagavond, maar voor het gros gaf Vlaamse singer-songwriter Milow zaterdag de aftrap.
Rustige start
De sympathieke zanger, bekend van zijn single You don't know, was met zijn fijne luisterliedjes een relaxt begin van een relaxte dag. In de drie kwartier dat IOS speelde, kwam een flink aantal bekende nummers voorbij. Zo ongemerkt brengt zo'n bandje toch heel wat singles uit. Stevie Ann gaf een beschaafd en braaf optreden weg dat misschien beter uit de verf zou komen in een intiemere setting. Het publiek kwam bij The Scene eigenlijk pas goed los bij de afsluiter van hun optreden Iedereen is van de wereld, waarin Paskal Jakobsen (Bløf) een nootje meepakte.
Actie
Krezip zette een ijzersterke show neer, met name dankzij frontvrouw Jacqueline. Met haar zwarte petticoat, doodgeblondeerde haar en knalroze sjaal om de mic sprong ze van de ene naar de andere kant van het podium, zonder dat haar stem daar onder te lijden had. Het publiek danste zich te pletter op Plug it in en als verrassing speelde Van Velzen nog wat nummertjes mee. Fleetwood Mac's You can go your own way werd door de halve Brouwersdam meegebruld.
Duetjes
Bløfs act was solide en Paskal stak niet onder stoelen of banken hoe blij hij was dat de derde editie van hún festival zo mooi verliep. De hele band genoot zichtbaar, mede dankzij het gastoptreden van K's Choice's Sarah Bettens (die overigens de eerste nummers vrijwel onverstaanbaar was) en Stevie Ann. Alles is liefde was Bløfs voorlopig laatste nummer.
Counting Crows
Voorlopig, want wie kan zichzelf inhouden als je grote voorbeeld op jouw feestje speelt en jij met al je instrumentjes achter de coulissen staat? De Counting Crows kwamen rechtstreeks van Rockin' Park in Nijmegen en waren opvallend fris en vrolijk. Hun optreden was dan ook spetterend: zanger Adam Duritz was energiek en ging volledig op in zijn poëtische teksten: de muziek lijkt rechtstreeks uit zijn hart te komen. Niemand kon roerloos blijven toekijken toen Mr. Jones werd ingezet. Helaas gebeurde dit wel meer toen de band zijn (overigens prachtige) nummers, waaronder Round Here en Anna Begins, eindeloos uitsmeerde. Mooi voor de kenners, maar voor de gemiddelde bezoeker ronduit saai.
Leegloop
Toen Bløf ten tonele verscheen hadden velen de hoop dat spoedig de zomerhit van vier jaar geleden Holiday in Spain zou volgen, maar tijdens nog eens zes enigszins ontoegankelijke Counting Crows-juweeltjes gingen flink wat teleurgestelde toeschouwers er liever tussenuit. De bevriende muzikanten leken daar geen last van te hebben. Euforisch stonden zij, na uiteindelijk toch Holiday in Spain te hebben vertolkt, op het podium uit te blazen. Het laatste half uurtje had misschien beter bewaard kunnen blijven voor de jamsessie in de kleedkamer. Want ja, het was een feest. Voor het publiek, voor alle muzikanten, maar vooral voor de Counting Crows en Bløf zelf.
Ben jij op de foto gezet door onze reporter Martine? Kijk dan snel HIER op het forum of je erbij staat!
