Gruwelijke moorden
Violet houdt haar bejaarde buurvrouw Daisy goed in de gaten. Ze zorgt voor Daisy, doet haar boodschappen en ze heeft zelfs toegang tot haar bankgegevens. Nadat ze het vertrouwen van haar alleenstaande buurvrouw heeft gewonnen, vermoordt ze haar op een gruwelijke manier. Stap voor stap, zonder dat iemand iets vermoedt, zal Violet de bezittingen van Daisy omzetten in geld. Violet heeft een hoop ervaring en laat dan ook geen sporen achter.
Ondertussen wordt Mark Lapslie, inspecteur bij politiezaken, gebeld met de melding dat er een auto-ongeluk heeft plaatsgevonden én er iets aan de hand is met het ongeluk.
Inspecteur Lapslie zit eigenlijk al maanden thuis. Hij kan niet werken, omdat hij een bijzondere aandoening heeft. Hij kan namelijk geluiden proeven. Het geruis van de douche smaakt naar bloemkool en een vrouwenstem smaakt naar citroen. Maar als hij hoort dat het ongeluk misschien te maken heeft met een onopgeloste moordzaak waar hij eerder aan heeft gewerkt, maakt hij zich klaar en rijdt naar de locatie van het ongeluk. Er zat één persoon in de auto, de bestuurder en er was geen ander voertuig bij betrokken. Maar toen de eerste agenten bij de plek van het ongeluk kwamen, troffen ze een tweede lichaam aan en er was iets raars aan de hand met dit tweede lichaam. De vingers waren afgesneden en het lichaam lag al maanden begraven. Hoe is het lichaam daar terecht gekomen?
Patholoog Jane Catherall voert de autopsie uit. Het lichaam is van een oudere dame, maar er is veel meer aan de hand. Catherall wil alle gevonden informatie laten zien aan inspecteur Lapslie. Als ze in haar kantoor aankomen, ziet Catherall dat er is ingebroken in haar computer en dat er een print is gemaakt van de verzamelde informatie. Met wie hebben ze hier te maken? Een seriemoordenaar? En hoe kon de moord op een bejaarde vrouw zo belangrijk zijn dat iemand zich toegang zou willen verschaffen tot het kantoor van een patholoog om een bestand te bekijken?
Ik lees bijna nooit thrillers, maar bij De Earl Grey-Moorden zat ik echt op het puntje van mijn stoel. Nigel McCrery heeft jarenlang bij de politie gewerkt en daarna schreef hij scenario's voor succesvolle BBC-televisieseries, waaronder het bekende Silent Witness. Nog maar zelden heeft een boek me zo geschokt tijdens het lezen van de eerste twee bladzijden. Een oma die helemaal doordraait en vervolgens de vingertoppen van de kleinkinderen eraf snijdt. De schrijver wist in ieder geval erg goed hoe hij de aandacht van de lezer erbij moest houden!
De Earl Grey-moorden
Nigel McCrery
256 bladzijden
Uitgeverij De Fontein
ISBN 9026123620