S. Brown - Het einde van de onschuld
Het is 1953 wanneer Coatbridge, een stadje in Schotland, in de ban is van de verdwijning van Moira Anderson. Het twaalfjarige meisje zou naar de bioscoop gaan waar haar nichtjes op haar stonden te wachten. Daar komt Moira echter nooit aan. Wekenlang staat het verhaal van Moira volop in de belangstelling. Er is een aantal mensen dat haar die avond nog heeft gezien, maar de politie doet er niets mee. Het onderzoek naar de verdwijning is knullig en op een gegeven moment vervaagt de belangstelling voor het meisje uit de media. Sandra Brown vertelt in het autobiografische verhaal Het einde van de onschuld hoe zij zekerheid krijgt over de betrokkenheid van haar vader bij de verdwijning van Moira. Sandra, die op het moment van de verdwijning acht jaar is, heeft een problematische relatie met haar vader. Ze heeft steeds meer moeite met hem wanneer ze merkt dat hij niet van haar vriendinnetjes af kan blijven. Ze voelt zich niet veilig bij haar vader en besluit hem daarom steeds meer uit de weg te gaan. Dat hij in het stadje bekendstond als pedofiel kwam Sandra pas als volwassen vrouw te weten. Dan vallen een paar puzzelstukjes op hun plaats. Als haar vader tientallen jaren na de verdwijning een vage bekentenis doet, wordt de onderzoeksdrift bij Sandra aangewakkerd en probeert ze de waarheid boven tafel te krijgen. Literair gezien is Het einde van de onschuld geen uitblinker. Platte zinnen, weinig diepgang, veel stijlfouten en een hoog en-toen-en-toen-en-toen-gehalte maken het verhaal meer een dagboek dan een roman. Door de weerzinwekkende handelingen van de pedofiele vader en de onderzoekende doortastendheid van Sandra blijft het verhaal echter boeiend. Wat Het einde van de onschuld extra dimensie geeft, zijn de foto's in het midden van het boek. Na al veel gelezen te hebben over de verstandhoudingen en karaktertrekken van de personages, komt het verhaal erg dichtbij wanneer je de gezichten van hen te zien krijgt. Het is bijzonder droevig om te lezen hoe alle gebeurtenissen deze vrouw blijven achtervolgen. Niet alleen Sandra, maar ook andere vrouwelijke familieleden zijn niet aan de grillen van haar vader ontkomen. Zijn slachtoffers hebben allen hun eigen verhaal met stukgelopen relaties en kapotgemaakte gezinnen. Normaal functioneren is verleden tijd. De moed die Sandra heeft opgebracht om dit boek te schrijven is groot. Naarmate je verder in het verhaal zit, krijg je meer respect voor haar lef en doorzettingsvermogen. De zoektocht naar de feiten is lang, af en toe ook langdradig en lijkt tevergeefs. Elke keer wanneer Sandra op een goed spoor zit, wordt ze tegengehouden en gedwarsboomd door de mensen die haar juist moeten helpen. Net als decennia geleden, schijnt de politie meer aan de kant van de dader te staan dan partij te kiezen voor het slachtoffer. Sandra Brown had verschillende redenen om de pen ter hand te nemen. Zelf zegt ze het vooral 'een plicht te vinden anderen ertoe te brengen eens in de duisternis te kijken die de wereld van de aanrander omringt, eens grondig stil te staan bij de vraag hoe hij dat allemaal ongestraft kan doen. Dat is er nog te vaak; ongerechtigheid voor de slachtoffers'. Het is niet verwonderlijk dat Sandra naast het schrijven van Het einde van de onschuld tevens een stichting oprichtte, The Moira Anderson Foundation. Deze liefdadigheidsorganisatie helpt kinderen en gezinnen die getroffen zijn door seksueel misbruik. Het is duidelijk dat Sandra er alles aan doet om de fouten van haar vader goed te maken. Haar boek is dan geen literair hoogstandje, boeien doet het wel. Lees en huiver, maar sta vooral versteld van het ongeloof en de ongerechtigheid. Het einde van de onschuld Sandra Brown ISBN: 9044320696 Prijs: 16,90 euro Uitgeverij: The House of Books |