Daniëlle Hermans - Het Tulpenvirus
|
In de zeventiende eeuw heerste er een echte tulpenmanie in Nederland. Tulpen werden gezien als de mooiste bloemen en leverden honderden florijnen op (tegenwoordig betekent dit honderdduizenden euro's). Tot van de één op de andere dag de hele tulpenmarkt instort en iedere belegger berooid achterblijft. En de markt stortte niet zonder reden in...
Dit debuut van Daniëlle Hermans leest lekker weg en het is duidelijk dat de schrijfster zich erg in het onderwerp verdiept heeft. Door middel van gesprekken tussen de hoofdpersonen opent zich een wereld voor de lezer, die hij daarvoor waarschijnlijk niet kende. Het is interessant en fascinerend om te lezen dat er slechts enkele eeuwen geleden zo'n bloeiende handel in tulpen heeft bestaan en dat de geschiedenis van de bekendste bloem in Nederland zo intrigerend is. Toch kon ik me tijdens het lezen van dit boek niet aan de gedachte onttrekken dat het me wel erg veel aan Dan Brown's The Da Vinci Code deed denken. Het Tulpenvirus gaat dan wel over een heel ander onderwerp, de verhaallijn is echter grotendeels hetzelfde. Jong persoon vindt oudere persoon die hem/haar heeft opgevoed dood. Er speelt iets waar deze oude persoon lid van was en dat een grote band Begrijp me niet verkeerd, Het Tulpenvirus is een boek dat lekker wegleest, en zeker geschikt is voor bijvoorbeeld dagjes aan het strand. Maar toch... erg origineel is het niet. Dan Brown zou trots mogen zijn. |
Londen 2007: Alec treft zijn oom Frank zwaargewond aan in zijn huis. Frank blijkt te zijn mishandeld en voordat hij sterft, geeft hij Alec een boek mee en fluistert hem iets toe waaruit Alec opmaakt dat de moord iets met tulpen te maken heeft. Samen met zijn vrienden Damian en Emma duikt Alec in de wereld van de tulpenhandel en er blijkt veel meer op het spel te staan dan ze zich ooit konden voorstellen.
heeft met het verleden. In beide boeken zit een strijd tussen wetenschap en religie. En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Ik vraag me tegenwoordig steeds vaker af of er niet wat meer creativiteit in de zogenaamde cultureel-historische literaire thrillers zou kunnen worden gestopt.