Maryam, hoe gaat het met je?
'Ja, het gaat goed! Het is lekker druk! En dat hoort er nou eenmaal bij, dus het beste is om er gewoon maar iets leuks van te maken! Dit is al de vierde persdag, verder hebben we een aantal tv-shows gehad en nog op het programma, interviews, fotoshoots... En we gaan nog wel even door tot de première op 17 april.'
Was je gelijk enthousiast toen bekend werd dat er een film zou worden gemaakt?
'Ja, zeker... Mij werd de vraag gesteld of ik geïnteresseerd zou zijn in een film, toen ik nog bezig was met het derde seizoen van de serie. Ik had gelijk zoiets van: natuurlijk, waarom niet? Ik had helemaal niet verwacht dat ze echt serieus met die film aan de slag zouden gaan. Een paar maanden later hoorde ik opeens dat er al een verhaal was voor de film en ook een eerste versie van een script... toen ging het wel heel snel! Heel bijzonder, ik vond het hartstikke leuk. Vooral omdat mijn personage Dunya weer een ander verhaal heeft, dat heeft wel echt iets spannends.'
Vind jij dat er grote verschillen zijn tussen het maken van een serie en een film?
'Die verschillen zijn er absoluut. Bij het maken van een serie ben je meer bezig met de verschillende losse korte afleveringen en de situaties waarin je personage zich op dat moment bevindt. En bij een film gaat het toch echt om karakterontwikkeling; je personage begint ergens en staat aan het einde van de film heel ergens anders. Dat moet je zelf voelen, maar er ook voor zorgen dat de kijker dat voelt. Dunya is niet zo uitgesproken, ze is heel introvert en alles gebeurt bij haar van binnen. Dus ik vond het wel spannend; komt het dan wel goed over?'
Is het gelukt met die ontwikkeling van Dunya?
'Ik denk het wel. In het begin is ze best verdrietig, ze weet het allemaal gewoon even niet meer. In Marokko lonkt een heel nieuw avontuur; ze vindt het allemaal super zo samen met Desie, maar ook hartstikke spannend. Bovendien krijgen de meiden ook ruzie... Maar aan het eind van de film heeft Dunya zichzelf echt gevonden. Sommige dingen gebeuren nou eenmaal, die kun je niet tegenhouden. Als je er zelf maar positief tegenaan kijkt en je eigen keuzes maakt. En dat heeft Dunya ook gedaan. Je ziet wel echt dat ze een sterke vrouw wordt en dat vind ik heel belangrijk.'
Lijk jij ook op Dunya?
'Ik vind dat ik best wel op haar lijk. Ik krijg vaak de vraag of ik al een beetje afscheid van haar heb genomen, maar ik denk dat ik nooit echt afscheid van haar kán nemen. Dunya is echt een deel van mij. Toen ik de serie speelde, was Dunya voor 90% precies hetzelfde als ik toen was. Maar goed, ze wordt ouder en ik ben dat ook geworden. Bovendien ben je je nu meer bewust van de camera en het feit dat je aan het acteren bent, maar ze is echt wel een deel van mij dat ik nooit kwijt zal raken.'
Zullen de meisjes in de Nederlandse samenleving veel in Dunya herkennen denk je?
'Als Marokkaans meisje denk ik dat je je best met Dunya zou willen identificeren, omdat je behoefte hebt aan het positieve Marokkaanse meisje dat Dunya is, naast al die negativiteit van tegenwoordig. Bovendien herken je de vragen waar ze mee zit. Meiden die zich afvragen van 'wie ben ik' en 'waar sta ik' kunnen in Dunya iets positiefs herkennen en zien hoe het ook kan.'
Jullie zijn met de hele crew vijf weken in Marokko geweest om te draaien. Hoe was dat?
'Ik was al eens eerder in Marokko geweest, maar dan in een ander gedeelte. Ik heb weleens mijn familie in het noorden van Marokko bezocht, maar wij zaten met de opnames in het zuiden. Het was voor mij dus net zo nieuw als voor de Nederlandse crew. Ik vond het heel leuk om het land weer een beetje beter te leren kennen.'
Heb je wel de kans gekregen om wat van het land te zien?
'We hebben echt heel veel gewerkt, maar doordat we op verschillende plekken kwamen voor verschillende scènes en delen van de film, hebben we toch nog best veel kunnen zien. We hebben in een dorpje bij Casablanca gedraaid, ook in de grote stad Casablanca zelf, verder nog in woestijnen en ook in het Atlasgebergte. Vooral dus hele verschillende soorten gebied van Marokko.'
Als Dunya & Desie zijn jullie beste vriendinnen, maar hoe is dat in het echt? Jullie hebben al zo veel en zo lang samengewerkt, is Eva (van de Wijdeven, red.) een vriendin te noemen?
'Ja, dat is ze zeker! Natuurlijk wel op een andere manier dan in de film, daarin weten ze niet beter dan dat ze alleen hun vriendschap hebben. We hebben ieder ons eigen leven, maar het klikt wel super goed. De vriendschap die Dunya en Desie hebben in de film, hoeven wij niet meer te spelen want die is er al. Er is daardoor ruimte voor improvisatie en het bedenken van details van de vriendschap. Dat is denk ik waarom je in de film ook meteen gelooft dat die twee meiden vriendinnen zijn.'
Kun jij een eigenschap noemen van Eva die je heel bijzonder vindt?
'Eva is een jonge sterke vrouw, ze staat heel positief in het leven. Volgens mij is haar motto ook om te genieten van elk moment en elk klein dingetje. Ik waardeer dat heel erg in haar, ik vind het heel knap dat ze dat zo doet.'
Jij hebt een Emmy Award gewonnen in Amerika voor Beste Actrice. Heeft dat je nou veel extra aandacht en werk opgeleverd?
'Nou, in Nederland betekent de Emmy eigenlijk niet zo heel veel. Het land was wel trots en iedereen was blij, dus ik kreeg wel veel aandacht en het was heel bijzonder, maar op werkgebied maakte het niet echt iets uit.'
De serie Dunya & Desie heeft Europese prijzen gewonnen en de film krijgt een grote rol op het filmfestival in Berlijn. Heb je zelf ook internationale ambities?
'Voorlopig hou ik het gewoon nog bij de projecten die op mijn pad komen, dat zijn eigenlijk alleen nog maar Nederlandse producties. Ik vind het gewoon heel fijn om hier te werken. Als er iets heel moois komt, zal ik daar natuurlijk wel mijn best voor doen en misschien wel een auditie, maar het is niet zo dat ik gefocust ben op het buitenland en dat ik het daar perse wil gaan maken. Als ik maar gewoon mooie dingen kan maken, het maakt me niet zoveel uit waar dat is.'
Heb je nog een aantal van die mooie dingen in het vooruitzicht of nu al lopen?
'Ik begin deze week met een televisiefilm, een liefdesverhaal over een Marokkaans meisje en een Japanse jongen die elkaars taal niet spreken. Zij moeten dus met elkaar communiceren zoals kinderen dat doen. Dat wordt een ontzettend leuke film. Verder ga ik nog een speelfilm doen, maar daar mag ik helaas nog niks over 
zeggen.'
Waarom moeten de lezeressen van Ze.nl de film over Dunya & Desie echt gaan kijken?
'Je moet hem zeker gaan kijken, want de film gaat over vriendschap en iedereen spreekt de taal van de vriendschap. Iedereen kent het en je hoeft er eigenlijk niet zoveel woorden aan vuil te maken. Je ziet het, je voelt het en je herkent het. Het maakt ook niet uit hou oud je bent, iedereen heeft het nodig. De film gaat ook over moederschap, dus ook als je kinderen hebt zul je er veel in herkennen.'
Hoe zit dat met je eigen vriendschappen? Heb je veel vrienden?
'Mijn vrienden zijn echt op één hand te tellen. Maar het zijn wel meiden waar ik heel veel van hou! Ze zijn heel verschillend qua achtergrond en karakter, maar het belangrijkste is dat je als vrienden elkaar in je waarde laat en niet de drang hebt om iemand te willen veranderen. Je moet bij elkaar jezelf kunnen zijn en dat kan ik bij hen.'
Lees ook het interview dat we met Maryam's tegenspeelster Eva van de Wijdeven (Desie) hadden!
