Een laatste wilde nacht

En het is niet de eerste keer... Uitgeput ga ik op de rand van het bed zitten en bekijk de ravage. Opnieuw heb ik de hele nacht geen oog dicht gedaan. Waarom laat ik het elke keer weer zover komen? Waarom heb ik dit weer laten gebeuren? Ik had tenslotte al veel eerder maatregelen kunnen nemen. MOETEN nemen. Ik gebruikte wel bescherming, maar gewoon van dat goedkope spul van het Kruidvat. Blijkbaar is dat niet genoeg bescherming... Met mijn vinger ga ik langs de irritante, onsmakelijke bultjes die nu overal zitten. Dat had ik beter niet kunnen doen, want de jeuk speelt direct weer op. Ik moet oppassen dat ik mezelf niet ook nog eens openkrab. Gatver!

Met veel moeite trek ik mezelf overeind en dwing ik me om de boel op te ruimen. Alle herinneringen aan de afgelopen wilde nachten waarin de slaap ver te zoeken was, moeten uit de weg geruimd worden. Ik wil er niet langer mee geconfronteerd worden. Vanaf nu moet mijn slaapkamer weer een ruimte zijn waar ik tot rust kom. Als ik de laatste bloedvlek van de muur boen en de platgeslagen, volgezogen kutmuggen uit de handdoek peuter, besluit ik: vandaag koop ik horren.