Meekuppen

... ergernis, want ben ik in de winter niet witter dan de sneeuw?
Ja, dat klopt, 'goede genen', is dan mijn antwoord. Ondanks deze heerlijke toegift van moeder natuur, kijk ik altijd toch vol bewondering naar al het vrouwelijk schoon om mij heen, want hoe krijgen zij dan zo'n mooie 'Teint Artificial'?

Make-up is dan het meest voor de hand liggende antwoord, na sprayen en solei-en. Make-up? Daar heb ik nooit echt aan mee gedaan, op het noodzakelijke gedeelte 'wallenverwerking' na dan. Luiheid? Ongeïnteresseerdheid? Waarschijnlijk beiden.

Maar soms, als de houdbaarheid van het goed ver over zijn datum heen is, grijp ik weer vol goede moed een zooitje schoonheid-verschaffers bij elkaar, hopend op een goed resultaat, want ik wil ook wel eens een keertje van die mooie 'curled lashes, dashing eye-lids en full moisterizing lips'. Dit gaat me zeker tien minuten per dag extra tijd kosten. Vijf minuten erop en vijf minuten eraf.

Na één dag breng ik een bezoekje aan mijn favoriete beauty-winkel. Ik heb er zin in en de boel dient flink vernieuwd te worden. Niet te duur (ik ken mezelf inmiddels) koop ik van alles een beetje, geen nagellak, want daarmee kan ik inmiddels een regenboog maken thuis.

Vandaag dag vier. Ik heb de hele tijd het gevoel dat er iets op mijn hoofd zit, wat er niet hoort, buiten dat vertrouw ik mijn eigen oordeel niet in de ochtend en heb ik het gevoel alsof ik er uit zie als een indiaan die ten strijde trekt. Ook de veeleisende vijf minuten in de avond beginnen me te irriteren.

Hoppakee, gaan jullie maar weer in een mooi make-up doosje liggen wachten tot jullie over de houdbaarheidsdatum heen zijn en ik weer 'zin' heb... I'm just not worth it.

Geschreven door Mariem