Review: Black Butterflies

Media 13 jaar geleden door Anouk

Het verhaal
Black Butterflies gaat over het leven van de Zuid-Afrikaanse Ingrid Jonker. Met haar vader, Abraham Jonker, heeft ze een moeizame relatie. Hij is lid van de Nasionale Party, terwijl Ingrid een gevoelige en rebelse vrouw is, die haar vrije ideeën over kunst, liefde en politiek met een kleine groep gelijkstemden wil delen. Door de dichter Jack Cope (gespeeld door de Ierse acteur Liam Cunningham), haar grote liefde, wordt ze lid van de Sestigers. Deze groep verzet zich tegen de censuur van de Nasionale Party.

Met Jack heeft Ingrid ook een moeizame relatie. Ingrid kan geen relaties onderhouden en Jack kan haar niet het geluk en de gemoedsrust geven waar ze naar op zoek is. Ingrid kost Jack al zijn energie, waardoor hij geen tijd meer heeft om te schrijven. Jack gaat een tijdje naar zijn ex om zijn kinderen te zien en rustig te kunnen schrijven. Ingrid, die zwanger is van Jack, kan niet met zijn vertrek omgaan en laat een abortus plegen. Ze gaat vreemd met andere mannen en is vaak dronken. Als Jack terugkomt, zet hij een punt achter hun relatie.

Ingrid raakt depressief en schrijft alle gevoelens van zich af. Als ze ziet hoe een donker meisje wordt neergeschoten, is dit de druppel. Alle gebeurtenissen worden haar te veel. Op dat moment schrijft ze het gedicht Die Kind. Daarna probeert Ingrid zelfmoord te plegen en wordt ze opgenomen in een kliniek.

Als Jack dit hoort, besluit hij Ingrid op te zoeken. Daar leest hij haar gedichten en hij vindt ze zo goed, dat hij besluit deze uit te geven. De recensies zijn lovend en de dichtenbundel wordt genomineerd. Ingrid leeft weer helemaal op. Maar lukt het haar om dit gevoel vast te houden?

Vrijheid
Black Butterflies zou eerst Smoke and Ochre heten, naar de bekroonde dichtbundel van Ingrid Jonker. Toen regisseur Paula van der Oest bij de film betrokken raakte, wilde zij de filmtitel veranderen. Behalve een biografie met speciale aandacht voor de apartheid, moest de film volgens haar ook een portret van een creatieve geest worden. Ingrid Jonker was namelijk een gevoelige en rebelse geest die haar vrije ideeën over kunst, liefde en politiek uitte.

De zee en het water zijn - net als vlinders - belangrijke terugkerende elementen. Ze staan symbool voor de vrijheid, wat eigenlijk het kernwoord van de film is.

En?
Ik vond het een interessante film. Het verhaal is zware kost en het vraagt ook zeker je aandacht. Zo is Ingrid Jonker in het begin een vrolijke en eerlijke, maar pittige vrouw. Je kan zien dat ze lééft. Tot het moment dat Jack een pauze neemt in hun relatie, dan slaat Ingrid helemaal om. Ze is dronken en depressief. Je merkt dat de andere personages zich aan haar aanpassen. De hele sfeer in de film past zich aan het leven van Ingrid aan.

Het accent van Carice was wel even wennen, ik werd er af en toe een beetje door afgeleid. Maar verder heeft Carice haar personage goed neergezet. Ook het camerawerk was heel goed. De beelden waren warm tijdens de vrolijke periode van Ingrid en kil tijdens haar depressieve periode. De sfeer werd goed verbeeld.