Review: Expats

Vrije tijd 13 jaar geleden door Danielle

Hollands naakt
Als de lichten worden gedoofd en het geroezemoes in de zaal langzaam overgaat in stilte stapt Barber (Fockeline Ouwerkerk) naakt het podium op. Met haar benen in de lucht probeert ze het net gevangen zaad van haar man in goede banen te leiden. Thomas (Maarten Heijmans) heeft zijn boxer (gelukkig) al aan, zodat je niet hoeft te zien hoe zijn klokkenspel heen en weer wiebelt bij iedere stap die hij zet. Deze openingsscène kenmerkt zich als typisch Hollands onnodig naakt, maar het stuk heeft wél gelijk de volle aandacht van het publiek.

Chinees baby'tje
Expats speelt zich af in een modern ingericht appartement op een beveiligde compound voor buitenlandse zakenlieden en diplomaten in Peking, waar de zes hoofdpersonen samen de avond doorbrengen: zakenman Thomas en zijn vriendin Barber, journalist Mark (Daan Schuurmans) en zijn onzekere vriendin Ellen (Lies Visschedijk), regeringsfunctionaris Pim (Fabion Jansen) en een Amerikaan, die Chinees heeft gestudeerd (Sieger Sloot). Ze drinken en discussiëren over de wereld, over alles dat anders zou moeten. Vlak voor het eten wordt opgediend, staat er op de veranda opeens een wiegje met een baby erin. En tot overmaat van ramp valt er ook nog een lepel met donkerrode saus over een duur kledingstuk van Berber. Ontzettend a-relaxed natuurlijk, zoals ze het zelf zou zeggen.

Ellendige wereld
Schrijver Peter van de Witte (35) schreef het stuk in opdracht van Het Toneel Speelt. Hij wilde de oeverloze gesprekken van zijn generatie op het toneel zetten. En dat is hem gelukt. Het blijkt al snel dat de vlek op de jurk een even groot probleem is als een ramp in Congo waar mensen omkomen van ellende. Peter: "Dat zegt wel iets over deze tijd. Het houdt mij bezig dat er zo veel gezegd wordt over mijn generatie. We zijn egocentrisch, doen niets en zijn onbetrokken. Maar ik vraag mij af of dit wel zo is. We krijgen dagelijks een enorme hoeveelheid stront over ons heen, waardoor we de televisie uitzetten en met onszelf bezig willen zijn. Mensen zijn niet slecht of verkeerd, maar worden moedeloos van alle ellende die er is in de wereld."

Suizende oren
Hoewel de gesprekken behoorlijk hoog oplopen, zijn de personages nauwelijks uitgediept. Het lijkt eerder alsof ze een wedstrijd houden wie het hardst kan schreeuwen. Dit leidt tot veel hilarische momenten en de personages vliegen op deze manier door hun tekst heen. Het verrassende plot geeft een onverwachte wending aan het verhaal, maar de piep in je oren van het vele geschreeuw zal je nog veel langer bijblijven. Expats zorgt voor een vermakelijke avond, maar verwacht geen wereldschokkende veranderingen in je leven.