De clichés van het huwelijk: De bruiloft

Welnee, een bruiloft zou ik wel even regelen. Een kreng worden zou voor mij niet nodig zijn. Pas toen ik de telefoon ophing na voor de vierde keer de kaartenmaker te hebben uitgefoeterd omdat het streepje op de trouwkaart boven een milimeter lager zat dan onder, viel bij mij het kwartje. Ik was een bridezilla geworden.

Trouwen is stressvol
Bovenstaand cliché blijkt dus waar. Cliché twee, dat trouwen stressvol is, geef ik hiervan de schuld. Hoe modern we anno 2011 ook moge zijn, in het merendeel van de gevallen regelt de vrouw de bruiloft. Ik had geen wedding planner, want ?dat lukte me zelf ook wel?. Wat ben ik blij dat mijn man voorstelde om toch maar een ceremoniemeester te vragen.

Budgetshoppen, daar ben ik goed in. Ik was er dan ook van overtuigd dat wij die befaamde ?10.000,- of ?20.000,- niet zouden halen. Nee, wij stopten ons geld liever in de huwelijksreis.

Toch wilden we een mooie taart, zo eentje met etages. Een romantische locatie midden in het centrum was ook een must. Professionele foto?s? Tja, liever wel. Trouwjurken en ?pakken bleken opeens wel erg duur en onze vakantiewensen waren op z'n zachtst gezegd veeleisend. Met lede ogen zagen we toe hoe ons spaargeld langzaam maar zeker in een bijna bodemloze put verdween. 

Tip: wat je ook denkt uit te geven, schrijf het dubbele op. Denk je alle kosten te hebben gehad? Schrijf er dan nog wat bij voor onvoorziene kosten. Zo vergaten wij in ons budget rekening te houden met mensen die we nog niet hadden uitgenodigd en de aankleding van de feestzaal.

Geen enkele bruiloft is perfect
De mijne wel, dat wist ik zeker. Tot vier keer toe hadden we de muziek gecontroleerd, we hadden voor alles een back-up en mocht het onverhoopt toch nog misgaan, dan was daar de ceremoniemeester. Op mijn bruiloft stond ik met mijn vader buiten te wachten tot we de trouwzaal in konden. Het duurde en het duurde. Mijn (toen nog) vriend zweette peentjes op de trouwstoel.

Daar komt de bruid, de Wedding March van Queen (want: gitaren) wilde niet afspelen. Er werd verwoed naar mijn iPod gezocht, die ik per ongeluk in de tas van mijn zus had gestopt en niet in die van mijn vriendin. Mijn vriendin keerde wanhopig haar tas om, maar er was niets te vinden. Geen muziek.

Er gebeurden nog meer vreemde dingen. Zo viel er iemand flauw. Ja, letterlijk. Het slachtoffer werd de zaal uitgedragen voor wat frisse lucht. De muziekcomputer werd opgestart. Intussen wist ik niet waarom het allemaal zo lang duurde. Pas na een tweede opstart werkte de muziekcomputer. Ik maakte mijn entree, er was applaus en er was natuurlijk ook een grote ?aahhh?.

Had ik dit vooraf geweten, dan was ik gek geworden. Er gingen die dag nog meer dingen mis, maar tot op heden kan het me niets schelen. Voor mij was mijn bruiloft perfect. Dit is dan ook het enige cliché dat ik van harte wil ontkrachten.

Wat er op jullie dag ook mis mag gaan, het is jouw dag en het enige wat je hoeft te doen is genieten!