Zorro: meer dan een musical

Opzwepende Spaanse muziek, zwaardgevechten, flamencodans, een bad guy en een dappere gemaskerde man? Dit zijn de ingrediënten van Zorro. Deze musical vol passie doet het vuur in je oplaaien. Olé!

Het verhaal
We maken kennis met Diego: een charmante en rebelse jongeman die zijn ouderlijk huis in Los Angeles heeft verlaten om een opleiding in Spanje te volgen. Door zijn onstuimige karakter is dit echter geen succes geworden en heeft hij zich aangesloten bij een groep zigeuners. Diego verdient de kost met zijn befaamde act als illusionist en scharrelt met de pittige roodharige zigeunerin Inez.

Aan dat vrolijke en zorgeloze leventje komt abrupt een einde als Luisa ? Diego?s jeugdliefde ? hem opzoekt en vertelt over de vreselijke situatie is zijn geboortestad. Sinds Diego?s vader, de bekende Spaanse edelman ?Alejandro de la Vega?, spoorloos is verdwenen wordt Los Angeles onderdrukt door zijn broer Ramon. Een tiran die uit is op macht, geld en vooral op Luisa.

Diego besluit samen met zijn zigeunervrienden naar Los Angeles te reizen om de onderdrukte bevolking te hulp te schieten en de boel eens flink op stelten te zetten. Om zijn broer te misleiden, verbergt Diego zijn gezicht achter een zwart masker en al snel is hij de enige hoop van de bevolking, die hem liefkozend Zorro noemt: een man zo sluw en lenig als een vos. Lukt het de gemaskerde held om de inwoners te redden, terwijl hij zelf ook nog eens kampt met romantische gevoelens voor twee verschillende vrouwen?

En?
Zoals de titel al heeft verraden, is Zorro meer dan een musical. Want niet alleen wordt er een ? ietwat dunnetjes ? verhaal verteld en wat mooie liedjes (de grootste hits van The Gipsy Kings) gezongen, je wordt ook nog eens ondergedompeld in de Spaanse gipsycultuur. Vanaf de eerste gitaarklanken en de indringende zigeunerzang vergeet je de wereld om je heen en wil je alleen maar meeklappen en ?dansen. Er zijn een aantal echte professionals - muzikanten en dansers - gestrikt voor deze musical en zij ?spelen? de sterren van de hemel. Vooral de dansscènes van de flamencogroep zijn indrukwekkend: nog nooit heb ik voeten zo snel zien bewegen. De Nederlandse cast staat er soms een beetje knullig bij, maar geniet overduidelijk van hun passie en temperament, net als het publiek.

Maar dat de Nederlandse cast hun Spaanse collega?s daarin niet helemaal kunnen bijhouden, betekent niet dat ze het er zelf slecht vanaf brengen. Lone van Roosendaal sprong er wat mij betreft uit als temperamentvolle Inez en ook Thom Hoffman als oude gipsy (compleet met Spaans accent) was erg vermakelijk om naar te kijken. René van Kooten speelt deze keer de slechterik (broer Ramon) en doet dit ? uiteraard ? helemaal fantastisch. Is er iets wat deze man niet kan?! Maar de grote vraag is natuurlijk: hoe doet Zorro het? Iedereen heeft de tv-zoektocht naar de gemaskerde held kunnen volgen en kunnen zien hoe Tommie Christiaan er met het masker vandoor ging. Nu speelde Tommie de avond dat ik de musical bezocht helaas niet. En al was zijn alternate Roman van der Werff helemaal niet slecht, hij was absoluut niet de held van de avond. En van horen zeggen heeft Tommie dat effect wel: een eerlijke winnaar dus!

Verwacht je veel diepgang, dan kom je bedrogen thuis. Zorro is wel een vermakelijke musical vol avontuur, passie, humor en romantiek. Maar wat Zorro dan toch wel erg de moeite waard maakt, is de geweldige Spaanse Flamencodans en -zang. Want na zo?n sombere zomer kunnen we allemaal wel wat ritme en passie gebruiken...

Zorro is tot medio januari 2012 te zien in verschillende theaters in Nederland! Kijk voor meer informatie op de website.