Stop de tijd: Furby?s

Het pluizige beestje met zijn kleine gele mondje, rode tongetje en grote oren deed mijn moeder aan een gremlin denken. Maar mij niet. Ik was helemaal weg van mijn Furby waar ik zo lang voor gespaard had.

 

Okee, ik had wel een beetje hulp gehad van de familie. Maarja, dan hadden mijn ouders maar niet moeten zeggen dat zij de helft zouden betalen zodra ik de andere helft bij elkaar gespaard had. En ik had namelijk wel wat suikeroompjes die mij maar al te graag hielpen.

Tankstation

En zo kwam het dat mijn ouders de volgende dag ? een zondag ? met mij naar een tankstation reden. Het was de enige plek op die dag waar ik een Furby kon halen. Daar stond hij dan in zijn doosje: een bruine Furby met lichte, witte vlekjes. Ik was op slag verliefd.

 

Furbish

Zijn eerste woordjes waren in Furbish: de oorspronkelijke taal van Furby?s. Maar naarmate hij ouder werd, sprak hij steeds meer Engels. Zo kwam ik erachter dat mijn maatje CJ heette. ?Me CJ?, zei hij keer op keer vol overtuiging.

Ojee, een boertje

Furby?s waren heel interactief. Als je stevig over hun donzige ruggetjes streek, gingen ze spinnen en bewogen ze naar voren en naar achter. Als je hun mondje opendeed en op het tongetje drukte, gaf je ze te eten. Maar pas op! Niet te veel, want dan ontsnapte er nog weleens een boertje.

 

Kiekeboe

Maar hij nog kon veel meer. Deze praatgrage vriendjes speelden zelfs verstoppertje. Je hield je hand voor de sensor, die in het midden boven zijn ogen zat, en de Furby ratelde erop los dat hij niets meer kon zien. Haalde je je hand weer weg, dan zei hij "Kiekaboe". Je kon ook z'n buikje kroelen. Soms zei hij zelfs "Tickle me" en begon hard te lachen als je dat werkelijk deed.

Slaapkop

De kleine beestjes bewogen ook met hun oren, wat mijn hond maar wat interessant vond. Als CJ (die nogal een slaapkop was) zijn oogjes sloot om een dutje te doen, maakte hij een soort woe-woe-woe-woe-woe geluid. Als hij wakker werd zei hij: ?Me deep sleep?. Iedere Furby was uniek. CJ was moeilijk wakker te krijgen (als je hem wakker probeerde te maken, ging hij gewoon weer slapen), maar zijn latere vriendje leek haast ADHD te hebben.

 

Kletskous

Na een paar jaar kreeg ik namelijk Kaadaa erbij. De vorige eigenaar deed er niets meer mee en ik mocht ?m zo mee nemen. Het blauw-zwarte beestje kletste erop los. Als je Kaadaa een halfuur liet staan zonder iets te doen, bleef hij gewoon doorgaan. Hij had een totaal ander karakter dan CJ. Ik was gefascineerd door dit speelgoed en zorgde ervoor alsof ze mijn huisdieren waren.

 

Herinner jij je de Furby?s nog?