Ze was in: Noord Noorwegen (deel 2)

Journaliste Marieke Ordelmans maakte een zesdaagse trip door deze wonderlijke Arctische wereld. Deze week: culinair hoogstandje in Tromsø en rendieren spotten op de Noordkaap.

Met de boot
Voor veel toeristen in Noorwegen is de Hurtigruten dé ultieme manier om rond te reizen. Hurtigruten (letterlijk 'de snelle route') is de naam van een meer dan honderd jaar oude Noorse veer- en transportdienst die vaart van het zuidelijke Bergen naar het noordelijke Kirkenes, vlak naast de Russische grens. Ondanks de nieuwe transportmogelijkheden per auto en vliegtuig, is het nog steeds een belangrijke vervoersdienst voor goederen en personen. Veel toeristen kiezen voor een twaalfdaagse cruise waarbij ze 34 havens aandoen. Wij nemen de boot slechts voor één nachtje en stappen om 22.00 uur ?s avonds in Svolvær aan boord van het authentieke schip met smalle lange gangen, krappe slaapcabines en veel Amerikaanse 50+ toeristen. We varen door de mooiste fjorden, maar zien helaas weinig van al het natuurschoon vanwege de nacht en het mistige weer de volgende dag. Wel springt er om 5.00 uur ?s morgens - als ik misselijk wakker ben geworden van het schommelen op de golven - een groep dolfijnen nabij de boot uit het water. Met als decor roze omsluierde fjorden door de opkomende zon, een magisch gezicht vanaf het verlaten dek.

Om 15:00 uur ?s middags varen we de haven van Tromsø binnen, de grootste universiteitsstad van het hoge noorden. Deze gezellige stad telt zo?n 58.000 inwoners, waaronder 10.000 studenten. In de centrale winkelstraat stikt het dan ook van de jonge mensen die elkaar na schooltijd treffen voor een drankje in één van de vele kroegen of om simpelweg wat rond te hangen. We bezoeken de noordelijkste brouwerij ter wereld, Mack Brouwerij, voor een prijzig biertje, want Noorwegen is duur en door het strenge alcoholbeleid van de regering betaal je de hoofdprijs. Een glaasje kost ? 8.50, dus goedkoop dronken worden zit er voor de studenten van Tromsø niet in. Het strenge beleid is ook in de supermarkten zichtbaar. Na 18:00 uur gaat er een slot op de koelkast en worden alle kratten bier afgeschermd met een gordijn. Wie wat historie wil opsnuiven, moet zeker een bezoekje brengen aan het Poolmuseum, waar je wordt ondergedompeld in de expedities naar de Noordpool van o.a. Willem Barents. Ook vertellen ze je dat er in Noorwegen nog altijd op zeehonden gejaagd wordt en waar je portemonneetjes (van zeehondenbont) kunt kopen.

Na een bliksembezoek aan Tromsø, vliegen we die avond nog naar Honnigsvåg, een dorp nabij de Noordkaap in de provincie Finnmark. Een drankje drinken gaat hier niet op maandagvond, zo ontdekten we al snel. De enige kroegbaas in het dorp wijst net een handjevol stomdronken locals de deur. De straten zijn donker en leeg en Honnigsvåg doet zo denken aan een ooit levendige stad die zijn beste tijd wel heeft gehad.

De volgende morgen krijgen we een beter beeld van Honnigsvåg en omgeving. Het blijkt een heuvelachtig eiland vol rotsen en mos. Bomen groeien hier niet en dat maakt het akelig kaal. De weg die ons naar de Noordkaap brengt oogt eenzaam, al worden we wel om de zoveel meter begroet door een groep rendieren die hier in de zomermaanden grazen, alvorens ze met hun hoeders (Sami?s, de oorspronkelijke bewoners van Noorwegen) de oversteek maken naar het vaste land. Onderweg passeren we oude vissersdorpen die in de winter soms onbegaanbaar zijn door het zware weer. Overleven doen ze dan met hun zelfgevangen vis en grote voorraden diepvriesvoedsel. Hoe adembenemend mooi deze stilte ook is, ik zou hier niet langer dan een maand kunnen vertoeven. Noem het stadsmentaliteit, maar deze plek is angstaanjagend rustig.

Noord-Noorwegen is niet voor niets de dunst bevolkte regio van Europa (het land is zo groot als Duitsland, maar telt slechts 4,8 miljoen inwoners) en je bent er echt op jezelf aangewezen. Als je daarbij ook nog eens tien weken donker optelt, kun je je voorstellen dat het percentage alcoholisten en suïcidale mensen hier hoog is. Na een half uur rijden, zien we in de verte een steile rots van 307 meter hoogte, de Noordkaap. Het plateau kijkt uit op de Barentszzee en ligt op precies 71° 10?21? NB oftewel, 71 graden noord. Eenmaal bij de bekende globe aangekomen, waai ik bijna van het rotsmassief af. Daar 2080 kilometer verderop, ligt de Noordpool. Enkel het eilandje Spitsbergen ligt nog tussen ons in. Ik doe mijn ogen dicht en laat die gedachten tot mij doordringen. Ik geniet van deze bijzondere plek waar zo veel mensen van dromen. Ik moet dit moment met iemand delen en bel mijn vriend. Vreemd, dan ben je voor je gevoel zo ver van de bewoonde wereld, doet je mobiele netwerk het nog prima.

To do:

Birdsafari
Vanuit Gjesvær vertrekt in de periode juni - augustus dagelijks een birdsafari boot richting het natuurreservaat Gjesværstappan. Het gebied is beschermd en het is dan ook niet mogelijk om met de boot aan te leggen, maar vanaf het dek is ook voldoende te zien. Je wordt hier onder andere getrakteerd op de papegaaiduiker, een clowneske vogel die mij steeds te snel af is wanneer hij in zee dook voor een lekker hapje. Als ik er dan uiteindelijk toch nog eentje zie, moet ik glimlachen. Wat een grappig beestje. Indrukwekkend zijn ook de imposante zeearenden die met z?n vijven boven de ?vogelrots? cirkelen op zoek naar voedsel. Verder spot ik talloze jan-van-genten die met z?n allen een luid, krijsend geluid produceren. Als er dan ook nog plots een zeehondenfamilie opduikt, is het plaatje compleet.

Kingcrab vissen
Wie van vis houdt, moet zeker op jacht naar de koningskrab. Dit kan op verschillende manieren, maar de meest toeristenvriendelijke manier is die met een ribboat. Met 65 km per uur scheur je in een rubberboot over het water, naar een groot fuik vol met deze monsterlijke lekkernijen. De vijftien kilo zware koningskrab heeft soms wel een spanwijdte van twee meter en kan met gemak je vingers afknippen met zijn scharen. In de Barentszee stikt het van deze joekels, die in de jaren ?60 in Rusland werden uitgezet als makkelijke voedselbron. Omdat deze reus geen natuurlijke vijanden kent, werd de groep steeds groter en al snel bereikte ze ook de Noorse zeebodem. Het werd een noodzaak om op ze te vissen en nu vormen ze een populaire attractie. Nadat je de krabben uit het fuik hebt getrokken, mag je ze eigenhandig doden en ontleden. Vervolgens gooi je ze in een grote pan met zeewater, die in een traditionele Sami-tent boven een vuurtje hangt te pruttelen. Veertig minuten later krijgt iedereen een bord vol super mals en vers krabvlees. Enkel geserveerd met een beetje citroen en mayonaise. Een culinair hoogtepunt!

Slapen
Vaar één of meerdere nachten mee op de Hurtigruten. Al varende bereik je een volgende bestemming waar je van de boot af kunt om bijvoorbeeld een excursie bij te wonen. Onderweg kun je (bij helder weer!) genieten van de prachtige zonsopkomst- en ondergang vanaf het dek, drink je met de bemanning een Trollendrink (thee met rum) op het dek bij het passeren van de bekende Trollfjorden - volgens een Noorse legende hebben de trollen de fjorden geschapen - en als je geluk hebt spot je onderweg ook nog dolfijnen. Tip: wie snel last krijgt van zeeziekte doet er goed aan van te voren medicijnen te slikken. 

is (zeker voor Noorse begrippen) een trendy visrestaurant in de haven van Tromsø. Hier eet je heerlijke, moderne visgerechten van topkwaliteit. De gerechten worden geserveerd met een goed glas wijs uit hun uitgebreide wijnklimaatkast die als eyecatcher midden in het restaurant schittert. 

Lees ook het eerste deel van Mariekes reis naar Noorwegen. De Lofoten; een waar paradijs boven de poolcirkel. Kijk voor meer informatie over Noorwegen op www.visitnorway.nl.