Sanne Janssen ? Groter zal ik zijn
Het verhaal
Dagelijks voert Sanne een strijd om niet in zichzelf te snijden. Wat eens begon met het tot bloedens toe wassen van haar handen, mondt zich later uit in het zichzelf toetakelen met verschillende voorwerpen, zoals scheermesjes en sigaretten. Onbegrijpelijk? Voor veel mensen wel. Hoe komt iemand erbij zich zodanig te verwonden dat zij in het ziekenhuis belandt? Wat zet iemand tot zoiets aan?
Sanne neemt de lezer mee in haar wereld. Allereerst zijn daar de ruzies thuis, het misbruik door haar vader en de uiteindelijke scheiding van haar ouders. Dit heeft grote gevolgen: in haar puberteit barst de bom en botviert zij haar eerder opgekropte emoties op zichzelf. Vanaf dan gaat het bergafwaarts en er volgt een opname in een kliniek. Dit is het begin van de lange weg die Sanne uiteindelijk aflegt.
Groter zal ik zijn: een boek over hobbels, vallen, opstaan en doorgaan. Van de eerste kras tot en met de eerste opname in een kliniek en van gesprekken met hulpverleners tot die uiteindelijke reddingsboei.
En?
Dit is niet zomaar een persoonlijk verhaal. Dit is een verhaal dat je persoonlijk raakt. Op de eerste plaats is zelfbeschadiging al ontzettend heftig, maar er zo over schrijven als Sanne doet, treft je: er zit geen woord Frans bij.
Alles wat Sanne voelt, denkt en meemaakt wordt beschreven. Zo beland je als lezer in de achtertuin, waar zij met een vriendinnetje een ruzie van haar ouders aanhoort (?met het geschreeuw op de achtergrond viel er weinig te spelen?), maar ook in haar hoofd als zij zichzelf voor de eerste keer krast. We maken mee hoe zij zich voelt als ze aankomt in de kliniek waar zij moet worden opgenomen. Welke trucjes zij allemaal verzint om zelfs op een goed bewaakte afdeling zichzelf toch te kunnen beschadigen.
Inderdaad: we maken het mee, we zijn er eigenlijk bij. Het verhaal is zwaar, maar de toon luchtig en hier en daar zelfs humoristisch. Van veel woordtovenarij is in dit boek geen sprake. Wel komen we zelfgemaakte gedichten en vanuit de kliniek geschreven dagboekfragmenten tegen die er ook niet om liegen (?De deuren zitten hier op slot en dat vind ik toch wel erg confronterend. Ik moet altijd vragen of iemand de deur voor mij open wil doen. Ik ben 16!?).
Er wordt nergens omheen gedraaid in dit verhaal: het is wat het is. En dat is direct de kracht van dit boek: iets moeilijks, pijnlijks wordt begrijpelijk gemaakt en daardoor kun je je inleven. Keer op keer, 241 pagina?s lang.
Is dat niet een beetje te veel van het goede voor zo?n heftig onderwerp? Nee, het is, sterker nog, nodig. Zelfbeschadiging verdient (meer) aandacht en dat begint bij begrip. Dit boek vertegenwoordigt dat. Er staat eigenlijk niet alleen: ?Ik beschadig mijzelf?, maar ook: ?Ik voer een heftige strijd. En die ziet er zó uit.?
Binnenkort is er een interview met de schrijfster van dit boek te lezen op Ze.nl.
Groter zal ik zijn
Sanne Janssen
ISBN: 978-94-90783-28-0
Prijs: ? 14,95
Uitgeverij: Reality Bites
