Zo erg is het niet ... (Sint edition)

...dat we vinden dat de 'echte' Sinterklaas Bram van der Vlugt was.
...dat we gedichten schrijven de grootste k-klus van het jaar vinden.
...dat we al ver voor pakjesavond weten wie welk lootje getrokken heeft.
...dat we vroeger bang waren voor Zwarte Piet.
....maar nu weten dat er onder die zwarte schmink en dat gare pak een heel lekker ding kan zitten.
...dat we nog steeds dolgraag onze schoen zetten, maar ons nu beseffen dat we die dan ook zelf moeten vullen.
...dat we op schoot zitten bij Sinterklaas best dubieus vinden.
....dat we alleen de schunnige versie van het liedje 'De zak van Sinterklaas' kennen.
...dat we nooit krijgen wat we vragen.
...dat we ons scheel eten aan schuimpjes, kruidnoten en tumtum.
...maar een taaitaaipop niet weg krijgen: wie heeft ooit bedacht dat je rubber kunt eten?!

...dat we ons ieder jaar weer verspreken in het bijzijn van onze gelovige neefjes en nichtjes.
...dat we bij het dichten gebruikmaken van het online rijmwoordenboek.
...dat surprises maken a hell of a job is.
....dat we altijd die vervelende oom/nicht/opa trekken waar we geen zinnig gedicht over kunnen schrijven.
...dat we het Sinterklaasjournaal op tv volgen.
...dat we alles wat we niet kregen met Sinterklaas, doorschuiven naar het kerstverlanglijstje.
...dat we ons vroeger serieus afvroegen hoe Zwarte Piet iets in onze schoen kon stoppen zonder schoorsteen/voordeursleutel/alarminstallatiecode.
...dat we vijftien uur hebben gestopt in het maken van een geweldig kunstwerk, en oom Gerrit scheurt de surprise in een minuut aan flarden op zoek naar het cadeau.
...dat we door een stel Pieten kruidnoten naar ons hoofd geslingerd krijgen.
...maar dat we, ondanks bovenstaande, Sinterklaas het geweldigste (kinder)feest blijven vinden dat er bestaat!