Zo erg is het niet...

...dat we duizenden liedjes in onze iTunes bibliotheek hebben staan, maar altijd naar dezelfde vijf nummers luisteren.
...dat we echt echt echt naar de sportschool gaan/ stoppen met roken / af gaan vallen.
...in 2012. Zeker weten. Echt waar.

...dat we altijd sokken met gaten hebben. Minstens drie paar.
...dat we schoorvoetend moeten toegeven dat we niet precies weten waar Irak ligt.
...maar dat we Ibiza en Chersonissos zo op de kaart kunnen aanwijzen.
...dat we fervente veilingmeesters zijn (bieden maarrrr via Vakantieveiling en soortgelijke sites).
...dat het een klerezooi in onze kledingkast is.

...dat we onze smartphone gebruiken als agenda, spiegel, afleiding, en oh ja, we bellen er ook weleens mee.
...dat we elke zondagochtend een champagneontbijt op bed zouden willen.
...dat we geen afstand kunnen doen van dat ene paar schoenen, ook al zijn ze helemaal versleten. Ze zitten zo lekker!

...dat we nog steeds fan zijn van de Backstreet Boys.
...maar dat we dat uiteraard niet toegeven (tenzij we op een fout feest / in een karaokebar zijn).
...dat we blijven huilen om Titanic. En ja, al voordat de film begint weten we dat die boot zinkt, dat Rose alleen overblijft en dat het water ijskoud is.

...dat we, nu we op onszelf wonen, gekookte aardappels en drooggekookte bloemkool voorgoed van onze culinaire lijst geschrapt hebben.
...maar dat we dat met alle liefde bij paps en mams nog steeds eten.
...dat we zenuwachtig worden als we vergeten zijn in te checken met onze OV chipkaart: technisch gezien is het niet zwartrijden, maar toch.
...dat we elke maand wel op vakantie zouden willen.

Lees ook alle andere delen van 'Zo erg is het niet...'