Back to the 20s met Hemingway
Het verhaal begint met het bericht dat de schrijver Hemingway (Vincent Walsh) zelfmoord heeft gepleegd in zijn huis in Idaho. The Toronto Star, een krant waar hij en medeschrijver Callaghan (Robin Dunne) ooit samenwerkte, wil het ultieme voorpaginaverhaal, en besluit om iedereen te interviewen met wie Hemingway ooit in Toronto in aanraking is geweest. Het liefst willen ze een interview met Callaghan, eens beste vrienden met Hemingway, maar met wie de vriendschap na een partijtje boksen in Parijs ineens finaal afgelopen was. En de Toronto Star wil kostte wat kost erachter komen wat er toen precies is gebeurt. Vanaf daar werkt de film met flashbacks naar de jaren ?20 en ?30, en het heden, wat in de film de jaren ?60 is.
De flashbacks zijn niet in chronologische volgorde, dus dat is even wennen. Het eerste halve uur is dan ook wat rommelig maar op een gegeven moment wordt duidelijk in welke volgorde Hemingway zijn hectische leven heeft doorgebracht. Het grootste gedeelte van de film draait om de vriendschap tussen Hemingway en Callaghan en het toeleven naar hun laatste bokswedstrijd, waarna hun wegen zich scheidden. Meer en meer wordt de kijker duidelijk wat een bizarre man Hemingway was: aan de ene kant een briljant schrijver, aan de andere kant een arrogante leugenaar, nieuwsgierig naar alles wat met de dood te maken had.
Ondanks dat het een mooie en kleurrijke mini-serie is, is het moeilijk je aandacht bij het verhaal te houden. Enige voorkennis naar het leven van Hemingway is dan ook wel nodig, wat moeilijk is aangezien hij in Nederland alleen faam kent onder Engels leraren. Voor de mensen die tijd over hebben, leen Michael Palin?s Hemingway Adventure voor je de dvd kijkt, dan zal het een en ander wat duidelijker worden. Verder is Vincent Walsh perfect gecast als de hyperactieve, onrustige en nukkige Hemingway. Robin Dunne doet echter wat onovertuigend aan als Callaghan, te jong en te mooi, en steekt maar schraal af tegenover de ruige Vincent Walsh. Ook wordt duidelijk naarmate de film vordert dat er niet is gefilmd op locatie. Een buscus met een fonteintje en een ronddwarrelende man met een machtige snor en een accordeon moeten zodoende Parijs voorstellen. Nee het is geen Graaf van Monte Christo die je voor je kiezen krijgt.
Kortom, voor de dames die elke vrijdagavond VRT2 kijken voor de mini-series is Hemingway vs. Callaghan een must. Voor de andere vrouwen die hun 190 minuten beter willen besteden, bekijk Pride & Prejudice nog eens een keertje. Een historische mini-serie is toch een stuk minder boeiend zonder een Mr. Darcy..
Shaftesbury Films.
Speelduur: 190 minuten (2 afleveringen)
Leeftijd: 12+
