Lucie Silvas: "Ik ben geen commerciële bimbo"
Mag ik het omdraaien? Wie is Lucie Silvas NIET? Ik ben geen Idol of een commerciële bimbo. Muziek maken doe ik al sinds mijn kleutertijd. Ik schreef mijn eerste song op m?n tiende en daar ben ik nog steeds apetrots op. Lucie Silvas is zeker geen na-aper, maar een ontdekker.
Je lijkt wijs voor je leeftijd.
Ik hoor wel vaker dat ik wijs voor mijn leeftijd ben. Dat komt vast omdat ik op mijn vijfde al piano speelde en opgevoed ben met een dieet van gospel, Stevie Wonder, Nat King Cole en de Carpenters. Ouwelullenmuziek misschien, maar ik vond er precies in waar ik naar zocht: échte uit het leven gegrepen muziek.
Heb je bij je keuze voor een muziekcarrière veel steun gehad aan je ouders?
Zeker weten. Mijn zus en ik waren al vroeg gegrepen door muziek. Dat kwam door mijn ouders, die echte muziekliefhebbers zijn. Bij ons thuis hoorde je de hele dag muziek.
Van mijn ouders heb ik ook geleerd om nooit bij de pakken neer te zitten en altijd vertrouwen in mezelf te hebben. Nu zijn ze uiteraard erg trots op mijn succes. En mijn zus? Die is nu achtergrondzangeres in mijn band. Leuk he!
Je bent toch ooit begonnen als achtergrondzangeres bij Gary Barlow van Take That?
Dat was maar kort hoor. Zijn solocarrière is jammer genoeg nooit echt van de grond gekomen. Maar we zijn wel vrienden gebleven. We hebben zelfs samen een paar liedjes geschreven. Misschien dat we in de toekomst nog meer dingen samen gaan doen.
Hoe voelt het om nu al een gouden plaat te hebben en beroemde mensen als Chris Martin van Coldplay, Girls Aloud en Lionel Richie onder je fans te rekenen?
Het voelt goed, maar ook soms erg vreemd. Ik ben al zo lang bezig, weet je. Wat ik allemaal niet heb geprobeerd om door te breken. Op een gegeven moment ben ik maar begonnen met nummers schrijven voor anderen. Gareth Gates en Liberty X hebben songs van mij op hun platen staan. Dat is hartstikke leuk, maar het is ook knap frustrerend als het je met je eigen liedjes maar niet wil lukken.
Maar je had op je achttiende toch een platencontract op zak?
Klopt. Ik had een deal met platenmaatschappij EMI, maar daar is nooit wat uit gekomen. Er wordt je van alles beloofd, waar uiteindelijk niet veel van terecht komt. Had ik daar een heel album vol gezongen, maar ze vonden het drie keer niks. Daar sta je dan met een zak vol liedjes waar je helemaal niks mee kunt. Dat is best wel een harde realiteit moet ik zeggen.
Heb je er ook nog wat van geleerd?
Zeker weten. Ik realiseer me nu dat niks zeker is in dit wereldje. Laat je niet meeslepen door je dromen. Vandaag heb je een platencontract en morgen ben je weer terug bij af. Ook weet ik nu natuurlijk alles over de zakelijke kant van de platenbusiness. Ik laat me door niets of niemand meer om de tuin leiden.
Kun je tenslotte nog wat vertellen over je plaat 'Breathe'?
Het is een album vol liefde, geloof en vriendschap. De liedjes gaan over dingen die ik meegemaakt heb. Gebeurtenissen in mijn eigen leven, maar ook in dat van mijn familie, mijn vrienden. Eindelijk is het me gelukt. 'The Game Is Won' en dat is ook de titel van een van mijn liedjes. Dat gaat over het vinden van je eigen geluk. Nu kan ik eindelijk zeggen: hier hoor ik thuis.
