MUNICH van Steven Spielberg

Er hangt een donkere schaduw over de spelen vanaf het moment dat een groep Israëlische sporters het slachtoffer wordt van een gruwelijke aanslag, uitgevoerd door de Palestijnse Black September. Als reactie daarop vormt de Israëlische regering een geheime groep die met gevaar voor eigen leven de moordenaars moet opsporen. Een agent die gevraagd wordt voor de wraakactie kan niet weigeren. De gebeurtenissen waar hij in terechtkomt hebben blijvende invloed op zijn persoonlijke leven.

Munich van Spielberg is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Het is een film die veel indruk maakt en dagen daarna nog door je hoofd speelt. Dat komt niet alleen door de realistische ? soms harde ? beelden, maar ook door het menselijke aspect dat in de film duidelijk naar voren komt. Het begint met hoofdrolspeler Avner, die afscheid van zijn vrouw neemt en het heden verruilt voor een wrede en onzekere toekomst. De ene na de andere nachtmerrie dient zich voor hem aan en je ziet hem langzaam veranderen en zijn menselijkheid verliezen.

Spielberg weet de waanzin van geweld als geen ander te verpakken in een spannende thriller. Een nachtmerrie, die helaas werkelijkheid wordt. Een meeslepend verhaal, zonder dat de film verzandt in overdreven sentiment en dramatiek. Munich is geen gemakkelijke film, wel een die boeit van het begin tot het eind. Spielberg neemt de tijd (twee en een half uur) om de kijker mee te slepen in zijn verhaal. Munich is een film die je meesleept, van het begin tot het einde...