Arctic Monkeys ? Whatever people say I am...
De vier heren ? jongens nog eigenlijk, het oudste bandlid is nog maar 19 jaar ? uit Sheffield worden vaak vergeleken met bands als Kaiser Chiefs en Franz Ferdinand. De band haalt hun inspiratie dan ook veel uit de Britpop en dat is ook duidelijk te horen. Toch is er een eigen geluid ontwikkeld door een combinatie van verschillende stijlen. Al direct vanaf het openingsnummer ?The view from the afternoon? wordt er stevig geragd door de heren. Toch is er in de tweede helft van de plaat ook ruimte voor wat rustiger nummers als 'Riot van' en 'Mardy bum'. Het album eindigt weer zoals het begint: met veel adrenaline...
Hoewel de plaat bij de eerste keer luisteren vooral klinkt als veel gitaarwerk en drums, wordt het bij een volgende luistersessie al prettig om naar te luisteren. Het zware Britse accent van zanger Alex Turner vind ik juist wel charmant, maar dat heeft misschien ook te maken met mijn zwak voor Britse bands. Vooral het feit dat bandleden Turner (zang/gitaar), Jamie Cook (gitaar), Andy Nicholson (bas) en Matt Helders (drums) maakt dit album tot een prima debuutalbum. Ik zou zeggen: een prima keuze voor Lowlands 2006!
Tracklist Whatever people say I am, that's what I?m not
1. The view from the afternoon
2. I bet you look good on the dancefloor
3. Fake tales of San Francisco
4. Dancing shoes
5. You probably couldn?t see for the lights, but you were staring straight at me
6. Still take you home
7. Riot van
8. Red light indicates doors are secured
9. Mardy bum
10. Perhaps vampires is a bit strong but...
11. When the sun goes down
12. From the Ritz to the Rubble
13. A certain romance
Arctic Monkeys ? Whatever people say I am, that I?m not
Domino Recording
Speelduur: 41.04 minuten
Website: Arctic Monkeys