The Dresden Dolls; "een stelletje freaks"

zijn een stelletje freaks van de middelbare school die muziek gingen maken in plaats van te gaan zitten nietsnutten. Wij zijn complete clowns, we laten elkaar elke seconde lachen. We proberen vriendelijk te zijn. We proberen eerlijk te zijn...

Wie heeft de naam bedacht en waarom hebben jullie die gekozen?

Ik heb de bandnaam bedacht. We begonnen als "Out of Arms" van waaruit we "The Dresden Dolls Arms" werden. Na wat hersenspinselen in de late avond met een vriend, zijn we uiteindelijk "The Dresden Dolls" geworden. Ik ben verslaafd aan contrast. Ik houd van de gedistilleerde verbeelding van de vernieling en de pop.

En waarom kozen jullie voor Punk Cabaret?

Het is enige naam die ik kon bedenken bij wat wij doen. Zonder Cabaret of Punk te zijn. Wij zitten ergens in het midden daarvan en dan meer naar de linkerkant. Cabaret is voor mij iets naar boven brengen in de piano, de musical theaterliedjes, de satire en het speelse met het verschrikkelijke. Terwijl punk suggereert dat we niet volwassen en "mooi" willen zijn. Wij gaan voor "WATCH OUT YOUR MOTHERFUCKERRRRRS".

Zijn The Dresden Dolls een manier van leven of een act?

Het is voor mij zeker een manier van leven. Maar dat betekend niet dat ik in visnet panty?s en mijn gezicht vol met make-up naar de groenteboer ga. Interessant genoeg, verkleed ik me alleen wanneer ik op het podium optreed. Normaal gesproken kan het me allemaal niet boeien. Als je me tegen zou komen op straat, ga ik zeer waarschijnlijk gekleed als een kraker.

Het leven is Een of Geen Cabaret?

Is het Cabaret halfvol of halfleeg? Beslis jij maar...

Hoe is het om de enige volledig levende Punk Cabaret groep én succesvol te zijn?

Ik zou graag diegene die halfdood zijn ontmoeten. Het voelt briljant. Het koste ons een hoop tijd om zover te komen, omdat we onze impulsen volgden. Wij hebben nooit met opzet iets gedaan om maar "groter" te kunnen worden. Maar ik denk dat als je integer bent en je doet wat je wil doen, de wereld uiteindelijk wel bijtrekt. Soms...

Is de wereld klaar voor jullie?

De wereld heeft ons meer nodig dan zij zich realiseert. De dingen daar, worden vreselijk saai.

Wanneer kunnen we jullie in Nederland op het podium verwelkomen?

We zullen op 3 juni op Pinkpop staan, dus zet jezelf maar schrap.

Waar vind je de inspiratie voor je story-songs?

Eigenlijk overal. Mijn hoofd is constant aan het scannen voor liedjes en regels tekst en ik gooi er zo honderden per dag weg. Wat blijft hangen, blijft vaak bij toevalligheid hangen. De krant is een krachtige bron voor het vinden van de "pareltjes". En de televisie, waar ik nooit naar kijk, maakt altijd dat ik wil huilen en erg productief schrijven wil.

Ben je over het algemeen: blij, sceptisch, serieus, grappig of iets anders?

Ik ben vooral blij en speels, tenzij ik te lang onder de mensen ben. Dan word ik een teruggetrokken zombie.

Op welke liedjes ben je erg trots en waarom?

Ik ben erg trots op Mrs. O. Ik denk dat dat liedje de beste tekst van de hele plaat heeft. Delilah is een goede tweede.

'Punk Cabaret is Freedom'. Kan je dit uitleggen?

Punk Cabaret gaat om doen wat je wil, zonder daarin terughoudend te zijn. Het Cabaret was vroeger (in de tijd van de Weimar Era en de Dada lui) een plek voor artiesten om bijeen te komen, drinken en lachen. Om te experimenteren en nieuwe vormen van kunst te ontdekken waar nog nooit iemand aan gedacht had. Zelfexpressie was God. En hoe gekker je kon worden, des te beter. Ik hou van het idee dat elke avond dat wij optreden, we kunnen proberen om die ruimte te creëren. Daarom moedigen wij mensen aan om er bij betrokken te zijn en het in hun club eigen te maken door de aankleding, te acteren en het spel mee te spelen.

Wat bedoel je met de titel van jullie nieuwe album 'Yes, Virginia' ?
'Yes Virginia' is een stukje van een tekst uit een beroemde brief. De beroemde zin in Amerika is: "Yes, Virginia, there is a Santa Claus". De schrijver bedoelt daar mee dat je nog steeds kan geloven in het geen je niet kan zien. Een goede en krachtige brief over liefde en magie en dat het onzichtbare krachtiger is dan al het andere. De zin zat oorspronkelijk in Mrs. O op een iets ironischere manier. Voor de titel van het album heb deze zin eruit gehaald. Omdat ik wederom vind dat het een fijn contrast is tussen het donkere en het hoopvolle.