Punk Rocker in Paradiso
Met leuke anekdotes en een enthousiaste band maakte Sandi er toch een feestje van. Met een rauwe stem, naar eigen zeggen van het feesten de voorgaande avond, vertelde ze over haar vorige trip naar Amsterdam. Ze was zo onder de invloed van ?iets?, dat ze er zeker van was dat de pinautomaat haar pinpas inslikte. Tot twee keer toe. En daarna bleek dat hij gewoon in haar portemonnee zat. Hoe haar stem deze keer zo schor kwam? Het zou me niks verbazen als ze de welbekende Amsterdamse pretsigaret nog een tweede kans heeft gegeven. Bij het optreden was daar gelukkig verder niets van te merken. Schor of niet, op haar zangstem was niets aan te merken.
Sandi en band swingden er lustig op los en kregen de zaal af en toe ook mee. Niet overenthousiast, dat gebeurde pas bij het nummer Punk Rocker, wat natuurlijk het hoogtepunt van de avond was. Dankbaar dat ze eindelijk een nummer kenden, zongen alle 'fans' uit volle borst mee.
Het lied werd pas gezongen toen het concert al bijna tegen het einde liep. Een verstandige keuze, want ik zou er niet van opkijken als sommige mensen zouden afhaken als het nummer de opening van het concert zou vormen. I wish I was a Punk Rocker is namelijk veruit het beste nummer van Thom. Haar andere songs klonken lang niet zo lekker als deze superhit. Toch heeft Thom een hoop 'potential'. Ze speelt piano, gitaar en mondharmonica en zingt de sterren van de hemel. Zingen én muziek maken, daar is ze goed in. Nu maar hopen dat haar komende nummers weer het niveau van Punk Rocker zullen halen!
